Slabroek mag dan niet al te groot zijn, de buurtschap kan buigen op een indrukwekkende geschiedenis. Beginnend met het urnenveld - een van de grootste grafvelden uit de late prehistorie in Brabant - tot de oudste vermelding van de naam Slabroek. Al in de veertiende eeuw vinden we Yda terug in de Bossche Protocollen, als dochter van wijlen Jan van Slaepbroec.
In die periode is het de gewoonte dat mensen genoemd worden naar de plaats waar ze wonen of waar ze eigenaar van zijn. Yda is rond 1398 al de derde generatie die de naam Van Slabroek heeft. Haar grootvader Jan moet al voor 1350 geleefd hebben. Hij of een van zijn voorouders woonden kennelijk op een hoeve met de naam Slabroek.
Middeleeuwen
De buurtschap Slabroek ligt deels in Nistelrode en deels in Uden, maar het is landschappelijk een samenhangend geheel. In de middeleeuwen is de kern van Slabroek ontgonnen en deels als akkerland in gebruik. Op de oudste topografische kaart van Slabroek (van 1837 gebaseerd is op de kadastrale situatie van 1832) is te zien dat nagenoeg alle huizen van Slabroek op Udens gebied liggen. Er is één uitzondering en dat is het huidige bezoekerscentrum van de Maashorst aan de Erenakkerstraat; een voormalige boerderij met een lange geschiedenis.
Los van de indrukwekkende historie van het gebied ligt Slabroek op een bijzondere locatie; vlakbij een aardbreuk. Deze Breuk van Melle loopt parallel aan de Peelrandbreuk. De korst van de aarde bestaat uit diverse platen. Deze zijn continu in beweging en dat leidt tot breuken in de aardkorst. Aan de ene kant van de breuk daalt de aardlaag (de slenk), de andere kant stijgt (de horst). Hierdoor ontstaan hoogteverschillen in het landschap, maar het heeft ook invloed op de waterhuishouding. Grondwater stroomt van grof zand naar fijn zand en kan daardoor niet meer weg. Het water wordt daardoor bij de breuk naar het oppervlak gestuwd en zo ontstaan er natte gebieden op de hoger gelegen grond. Dat verschijnsel heet wijst.
Speciaal
Doordat het grondwater dat naar de breuk stroomt rijk aan ijzer is, heeft het niet alleen een roestbruine kleur; het zorgt voor speciale vegetatie van kalkminnende planten die op hun beurt weer bijzondere vlinders en dieren aantrekken.
