skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic

Bejaardenhuis in Sambeek

Het woord “bejaarden” kwam halverwege jaren zeventig nog gewoon in ons vocabulaire voor, van senioren of oudere jongeren had nog niemand gehoord. Wie de respectabele leeftijd van 65 jaar bereikte, ging dan ook “gewoon” naar het bejaardenhuis.

Zoals hier in Sambeek. De Deux Chevaux en het Dafje (?) - geparkeerd net achter het heggetje - zijn duidelijke exponenten van het jaar 1975 waarin we zijn beland.

Verder gebeurt er weinig op deze foto, maar áchter de muren van dit gebouw wemelt het natuurlijk van de verhalen.

Wie is er in de jaren zeventig hier naar toe verhuisd? Of wiens opa of oma of vader of moeder nam hier zijn intrek? Wie heeft gewerkt in dit gebouw in Sambeek?

Staat het er nog en waarvoor wordt het gebruikt? Wat is het verhaal áchter deze foto?

Reacties (9)

chris heesemans zei op 8 augustus 2014 om 10:10
dit gebouw heet nu Centrum-Sambeek, kamer verhuur bedrijf nu wonen er veelal gastarbeiders uit vele landen. ook heeft het dienst gedaan als studentenhuis en asielzoekerscentrum. ik, Chris Heesemans ben nu werkzaam op het centrum
Jacqueline Kusters zei op 13 augustus 2014 om 14:11
Wij noemden het “bejaardenhuis” altijd het Anrtoniusklooster. Voor mij is het verbonden aan het bijzondere verhaal van mijn schoonzusje Fien Kuster-Litjens. Haar vader en broer zijn ooit verdronken bij de stuw. Haar zwangere moeder bleef achter met ik geloof negen kinderen. Al die kinderen zijn toen in het Antoiniusklooster opgevangen en grootgebracht door zuster Theobalda en nog een zuster, dacht ik. En mijn andere herinnering an het klooster, is dat mijn vader daar na zijn dood opgebaard heeft gelegen in de kapel. Hij was koster/organist en na de oorlog overal in de weer met het (her)oprichten van koren en muziekgezelschappen. De belangstelling bij zijn overlijden was daarom erg groot: iedereen kende hem. Dat heeft wel indruk op me gemaakt.
Gerry van Raaij zei op 20 augustus 2014 om 10:54
Bij het zien van de foto in het "Boxmeers Weekblad" van 5 augustus 2014 van het 'Bejaardenhuis in Sambeek' kwamen alle herinneringen weer boven. Ik heb ze op papier gezet, het is een heel verhaal geworden, dat je <a href=" https://www.bhic.nl/page/11462 " target="_parent"> hier op de website</a> kunt lezen.
peter robben zei op 23 juli 2015 om 20:45
Mijn opa heeft er gewoond
Annemarie van Geloven
Annemarie van Geloven bhic zei op 24 juli 2015 om 10:30
@Peter Robben, heb jij ook nog herinneringen aan de bezoeken aan je opa?
peter zei op 24 juli 2015 om 15:14
Jazeker
Annemarie van Geloven
Annemarie van Geloven bhic zei op 28 juli 2015 om 10:22
Mocht je daar nog iets over willen vertellen, we horen het graag!
peter zei op 28 juli 2015 om 10:28
Mijn opa Martin Robben heeft er een aantal jaren gewoond tot hij overleed.
Hij woonde in een kleine kamer op de eerste verdieping. Naast hem woonde dhr Havens. Ik weet nog goed dat wij er regelmatig op bezoek gingen en dan meestal op zondag. Ik kreeg dan altijd een gulden of een rijksdaalder van hem.

Toen hij er net woonde fietste hij ook nog maar omdat hij regelmatig weg fietste hebben de fiets naar de fietsenmaker gebracht voor een hele grote beurt.

Ik herinner mij dat we ook zijn 91ste verjaardag hebben gevierd beneden in de eetzaal.
Annemarie van Geloven
Annemarie van Geloven bhic zei op 28 juli 2015 om 13:18
Wel een krasse man, 91 geworden! En gelukkig ook nog lang thuis gewoond.
Je roept een herkenbaar sfeerbeeld op voor de generatie wiens opa of oma de laatste jaren in een 'bejaardenhuis' doorbracht. Ze keken altijd uit naar het bezoek, want hun wereld was erg klein geworden..

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen