Als een burgemeester tijdelijk vervangen moet worden, is het gebruik dat de wethouder zijn taken overneemt. Dat was vroeger ook al het geval en toen burgemeester De Munck in 1831 in Beek en Donk tijdelijk vervangen moest worden , zou 1ste assessor (tegenwoordig wethouder der gemeente) Jan van Vegchel dit moeten doen.
In die tijd is Brabant nog onderverdeeld in districten en bij ons zwaaide commissaris Wesselman de scepter. Deze man heeft veel invloed in de gemeenten en bij de provincie. Zijn wil is wet, zou je kunnen zeggen. Wesselman wil notaris Van Kemenadeals vervanger van de burgemeester en niet ‘n assessor. Glashard schrijft Wesselman aan de gouverneur van de provincie dat Van Vegchel het niet kan, omdat hij zich “in een bestendige staat van dronkenschap bevindt”. En de tweede assessor, Maas, is een eenvoudige boer die ver van het middelpunt van de gemeente woont. Ook hij kan het niet.
Delirium Bij zijn brief voegt Wesselman een brief van beide assessoren, waarin zij dit ook erkennen. En, zo merkt Wesselman op, als je kijkt naar de handtekening van Van Vegchel kun je zien dat Jan zijn handtekening gezet heeft in een 'delirium intervallum' en dat hij, Wesselman, niets te veel heeft gezegd. De gouverneur neemt de aanbeveling van Wesselman over en benoemt Cornelis van Kemenade als tijdelijke burgemeester.
Dat Wesselman niet helemaal ongelijk heeft als hij schrijft dat Jan steevast dronken is, kun je zelf ook constateren als je de handtekening vergelijkt met ‘n andere van Jan. Opvallend is dat iemand anders zijn handtekening heeft overgetrokken, omdat het anders helemaal onleesbaar zou zijn.
De twee handtekeningen van Jan onder elkaar; in beschonken en in nuchtere toestand
Jan van Vegchel neemt in 1833 ontslag nam als raadslid en assessor van het dorp. Wellicht zou het voor Beek en Donk beter zijn geweest als hij dit al veel eerder zou hebben gedaan.
Bron: BHIC, Den Bosch, Ingangsnummer 17, Inventarisnummer 613
