Brand in de Barriere

Het pand zoals het op de foto staat dateert uit het jaar 1963. Het was vanaf het jaar 1818 al een rustplaats voor het (destijds) weinige verkeer, maar alleen voor een drankje. Waarschijnlijk was het toen al in handen van familie van der Heijden, maar in ieder geval heeft Evert van der Heijden in 1963 de leiding gehad. Zijn zoon Lambert kreeg het rond 1970 voor het zeggen en in 1978 ben ik bevriend geraakt met zijn dochter Stephanie. Ik kwam er geregeld, alsmede bij haar opa Evert en oma die in de oude baan op nr. 1 van hun pensioen genoten. Ook heb ik er kort een baantje gehad maar toen was het in andere handen.

Wat leuk, Marij, dat we nu al een heleboel feiten kennen over dit pand. Heb je nog speciale herinneringen aan je werk bij de Geffense Barriere ?

Nee...wel aan het familieleven van de "van der Heijdens"!

We zouden het leuk vinden om jouw herinneringen aan deze familie te lezen, dus mocht je nog tijd hebben.....

ik verwijs in dit geval naar het boek "een pot nat" van Ruud Verhagen, waarin hij de historie van de geffense horeca tussen 1840 en 2010 beschrijft, een mooi naslagwerk.

Ook ik heb fijne herinneringen aan de Barrière en werkte daar ongeveer van 1970/ 1979. Eerst als huishoudelijke hulp/ kindermeisje en daarna mee in de bediening/buffethulp. Lambert en Yvonne en dochtertje Stephanie woonde daar boven het restaurant. Ook ik verwijs naar het boek "Een pot nat" van Ruud Verhagen daarin staat ook mijn verhaal beschreven.

We zullen het boek van Ruud Verhagen er op naslaan, Marij en Clasine. Maar ik ben wel benieuwd: rijden jullie nog wel eens langs het pand? Wat doet het met je om de Barrière er zo uitgebrand bij te zien liggen, terwijl je er zoveel mooie herinneringen aan hebt?

Ja ik woon in Geffen dus ik kom er regelmatig langs en het geeft een triest gevoel. Het is echt zonde dat het er al zolang als een ruïne bijligt en dan op zo'n toplocatie!

Inderdaad Clasine, ik kwam laatst Yvonne Verkaart, de ex-vrouw van Lambert van der Heijden, nog tegen en zij vindt het ook maar een trieste bedoeling...

Oké, ik heb soms ook nog contact met Yvonne. Marij, ben jij de zus van Kathy? die ik ken van het wandelen.

Jazeker!!

Leuk om bovenstaande berichten te lezen, jammer dat " de Brier" er nu zo bij staat. Ik heb ook bijna 2 jaar bij Lambert gewerkt als kok, samen met Ton Story, Bert van de Putten (helaas overleden) en chefkok Henk van der Ven. Supermooie tijd gehad. Clasine werkte er toen ook. Samen met Kees, Eddy en Ad van Eijk.

Ik kan me voorstellen dat het je dan extra aan het hart gaat, Rob. In welke periode heb je er gewerkt? En wat maakte het daar zo leuk om te werken?

Hoi Rob wat leuk, ik herinner me jou ook nog. Afgelopen zomer heb ik nog contact gehad met Henk van de Ven en zijn vrouw Marianne en we hebben veel herinneringen opgehaald. Met Kees van Eden heb ik ook nog contact, die runt restaurant "De Ark"in Maarheeze. We moeten eigenlijk een reünie organiseren....

Hallo Clasine en Marilou.
Ik heb hier in 1977 t/m 1979 gewerkt, en hier ook mijn vrouw leren kennen.
Zij werkte destijds in de spoelkeuken. Ik was overigens niet de enige die daar een relatie heeft gekregen, echt leuk. Het was er altijd gezellig, zeker het personeel onder elkaar, we hebben heel wat afgeklachen, ook al maakten we heel wat uurtjes.Wat leuk dat je nog contact hebt met Kees, hij noemde me altijd "Roosje", hahaha. Is inderdaad leuk om elkaar weer eens te ontmoeten.
Even weer herinneringen ophalen. Groetjes.

Dank allen voor de mooie reacties! Volgens mij duurt het niet lang voordat die reünie er komt... :)

Sinds de A59 in 1973 is aangelegd was het restaurant niet meer rechtstreeks bereikbaar. Dat ging zeer ten koste van de klandizie, meestal het begin van het einde.
Vroeger was er bij de plek van de Geffense Barriere een tolplaats.
Tussen Den Bosch en Grave had je om de ongeveer 6 à 7 kilometer een tolplaats. Rosmalen, Nuland, Geffen, Heesch, Schaijk, Reek, Velp. In Heesch had de Heesche Barrier ter hoogte van de Tolstraat, daar is ook nog de Brierstraat. In Velp heb je nog Restaurant Den Tol. Bij iedere tolplaats was wel een café of herberg.

Hoi Paul, bedankt voor je berichtje. Even voor de zekerheid... bedoel je niet motel Nuland? Daarvoor moest je echt de snelweg af, maar toch niet voor de Geffense Barriere? Of haal ik nu twee dingen door elkaar?

Ik hoor het graag!

Hoi Marilou, ik ga er van uit dat bij de nieuwe A59, waarbij veel breedte nodig was voor 2 rijbanen met ieder 2 rijstroken en 'n vluchtstrook, er geen ruimte meer over was voor een afslagstrook en daardoor het restaurant alleen maar via de parallelweg De Rijksweg bereikbaar was. In 1984 heb ik mijn zoon opgehaald na een feestje van bovenstaande dochter, toen kon ik ook alleen maar via de achterkant er naar toe. Dat is wat ik ervan weet.

Ah ja, ik begrijp het, Paul. En ik weet het ook niet zeker... Maar er zijn hier vast mensen die in het verleden talloze malen een stop hebben gemaakt bij de Geffense Barriere. Wie helpt ons verder? Hoe bereikte je dit etablissement? We zijn benieuwd!

De Barrière is altijd vanaf de snelweg vanuit Nijmegen te bereiken geweest, eerst met een eigen af en oprit.
Toen de benzinepomp kwam in 2001 kon je achter de benzinepomp doorrijden om op de parkeerplaats te komen. En je kon dan ook weer via de benzinepomp terug de A59 op.
Er werd toen veel misbruik gemaakt door sluipverkeer, en op een gegeven moment ging de parkeerplaats dicht.
Ze zijn tot de brand (2009) echter altijd via de snelweg te bereiken geweest.

Hartstikke duidelijk, Clasine, fijn dat je het zo hebt toegelicht. Dan zijn we weer helemaal bij, dank je wel.

Sorry, dat het in mijn herinnering anders was. Blij dat het rechtgezet is.

Nee joh, Paul, juist goed dat je dit hier hebt genoemd! Alleen door jouw aanzet weten we nu hoe het zit. Precies waar dit forum voor is bedoeld (dus met dank aan jou).

En fijn om weer even herinneren op te halen.

Bedankt Clasine, jij maakt precies duidelijk wat ik probeerde te zeggen :) Dank je!

Mooie verhalen over de Geffense Barriere. Is er iemand die ook iets weet van de Heesche Barriere? Ik woon sinds 4 jaar in de Brierstraat en hoor veel mensen over de Heesche barriere waar de weg heen voerde. Maar niemand weet details en google helpt me ook al niet veel verder.

Misschien kan heemkundekring De Elf Rotten uit Heesch je verder helpen.

Misschien is dit iets: https://www.kliknieuws.nl/regio/oss/132524/heemkundekring-presenteert-boek-over-heesche-middenstand-

En waar Clasine het over had:
https://beeldbank.de-elf-rotten.nl/cgi-bin/foto.pl?ident=00123&search=VELD%20keyword1%20Gebouwen&inword=2&display=list&istart=1

Clasine en Paul, dank voor deze snelle reacties. Ik wil dit gaan gebruiken voor een geocache. Zal vragen aan De Elf Rotten of ik de foto hiervoor mag gebruiken.

Ik ben op één avond al een stuk verder gekomen.

Mooi zo, succes met alles.

Ik volg een link over de Heesche Barriere, en kom hier uit. Klopt niet helemaal?

Hallo Saskia Verbunt, mogelijk vanwege een bericht van mij op 31 juli 2020 om 22:10 ???

In een bericht over een tolgaarder aan de Osseweg ter hoogte van Kustershof heb ik gereageerd omdat er aan de Rijksweg voorbij Heesch de Heesche Barriére was. Dat was ook een café van Van Griens of Grunsven, gelegen halverwege tussen het kruispunt Osseweg/ Nistelrodenseweg in Heesch en Vorstengrafdonk. het voormalige woonwagenkamp. Ze hadden een zoon genaamd Mies. Verder weet ik er niet veel van omdat ik dichtbij de Geffense Barriere woonde in de Groes, C61, Nu Achterste groes 12. De Geffense bariérre was voorheen een klein café met daarbij een bushalte aan de Rijksweg. De eigenaar was Bertus van Everde en later Evert van Bertje van Everde zoals hij genoemd werd naar vader en opa . Zijn zoon Lambert en zijn vrouw Yvonne hadden later het nieuwe restaurant. In de jaren 70 kwamen wij er wel eens voor een hapje omdat het ook nog verder terug familie was van mijn schoonmoeder ook Van der Heijden maar dan van Hasje van Everde.
Zo ging dat met namen vroeger. Bij dat oude café stopten veel mensen die onderweg waren en daar wat aten. Verderop Bij Van Casteren, cafe restaurant De Vliegende Schotel, werd rond 1960 regelmatig een automarkt gehouden en door de politie werd dan een controle opgezet bij de Geffense bariérre.
Mijn neef Wim Smits had toen net zijn rijbewijs en werd ook aan de kant gezet met de groene Opel record UK-11-07 van zijn vader. De handrem voldeed niet helemaal en een bekeuring volgde. Wij stonden daar als 8-10 jarige bij omdat wij dat allemaal wel wilden meemaken. Ik weet wel dat het afval, en dat was overal wel zo het geval, vaak in een sloot werd gegooid. Ook vonden wij als jongens het leuk om daar in te snuffelen en haalden wij vooral de kroonkurkjes met daarop afbeeldingen van auto's er tussen uit. Dat was een droog slootje zo'n tweehonderd meter verderop. toch mooi vertier voor die tijd en altijd buiten. In het rechtergedeelte van het vervallen restaurant hebben wij in 1970 nog een etentje gehad bij ons huwelijk. Het was altijd gezellig en fijn personeel. Door de komst van de nieuwe Rijkswegverbreding was het niet gemakkelijk meer bereikbaar. Wel jammer dat het er nu zo bij ligt.

Mooi verhaal Wim.
Ik wil nog graag even toevoegen dat er een boek in Geffen te koop is dat gaat over de historie van de Geffense Horeca van 1880 tot 2010.
Het is geschreven door Ruud Verhagen en de hele geschiedenis van o.a. de Geffense Barrière en Vliegende Schotel staat er uitgebreid in beschreven met mooie foto's.
Zeer de moeite waard. Het boek is te koop bij Heemkundewerkgroep Vladerack in Geffen.

Mijn ouders hebben tussen 1992 de exploitatie gerund tot 2005 het pand werd destijds gehuurd van de familie van de Heijden.

Ik bewaar tot heden zeer warme en goede herinneringen aan die periode.
Ik was zelf een jaar of 5 toen we verhuisden naar de bovenste etage van “De Geffense Barriere” heb daar een fijne jeugd gehad. Mijn ouders werkte daar in het begin wel 7 dagen in de week om iets moois op te bouwen.

Alles aan de binnenzijde van het restaurant hebben mijn ouders verbouwd en gemoderniseerd. Het enigste wat in zijn oorspronkelijke staat bleef naar meerdere verbouwingen was de vergulde koperen bar, dit tot grote spijt van onze voormalige collega’s. De koperen delen van de bar werden destijds om de 3 dagen opgepoetst om zijn glans te behouden en te conserveren.

Het restaurant was een trekpleister voor een zeer breed publiek voor mensen die op doorreis waren, lokale mensen uit de regio en was erg geliefd bij truckers die soms wel duizenden kilometers van huis waren.
Voor de truckers was er ook een douche voorziening aanwezig in het herentoilet.
Als de chauffeurs gedoucht hadden namen ze vervolgens plaats aan de stamtafel die centraal stond in het restaurant, om te genieten van een hapje/drankje en sociaal gezelschap.

De mooiste herinnering is toch wel het karakter van het restaurant de werknemers en gasten zorgde voor een geborgen huiselijke sfeer.

Inmiddels ben ik 35 jaren jong en heb er toch iedere keer een brok in mijn keel van als ik langs het uitgebrande pand langs rijdt.
Ergens waar je opgroeit met liefdevolle herinneringen laat je nooit meer los.

Nu we in het heden leven hebben ze momenteel het pand gesloopt. Eindelijk na al die jaren komen er weer nieuwe ondernemers die hun kans pakken op deze mooie locatie. Ik wens deze mensen heel veel succes toe met de uitdagingen die hun te wachten staat.
Wellicht kunnen hun over enkele jaren hier op dit forum hun verhaal ook kwijt.

Een leuk boek waarin veel herkenbaars mbt dit onderwerp is "van karrespoor tot snelweg" , bij BHIC wel bekend.