Bruiden van Christus door de straten van Esch

nog een aanvulling: de Witte Zusters die voorop lopen zijn novicen, dat kun je zien aan hun ronde gemp (kraag). Nadat ze de eerste professie hadden gedaan, kregen ze een vierkante gemp. Ik denk overigens niet dat deze novicen hier ingekleed werden, maar dat er 8 postulanten waren die ingekleed werden en dat dat de bruiden van Christus waren. Die postulanten kregen in de kerk het gewijde habijt uitgereikt en kleedden zich daarna om in de pastorie, waarnaar ze terugkeerden naar de kerk in hun witte kloosterkleed met ronde gemp en een korte witte sluier. Dat is wat we hier zien, de terugkeer uit de pastorie naar de kerk. Daar kregen ze een bloemenkroon op hun sluier gezet. Nu zijn ze novice geworden en hebben ze tevens een kloosternaam gekregen. Zie andere foto's over deze gebeurtenis, waarbij je meisjes met een kanten bruidssluier over hun hoofd ziet lopen. Er waren echter ook idd nog 5 novicen die de kleine geloften (eerste professie) aflegden op die dag. Zij ontvingen ring, kruis en rozenkrans en kregen een langere witte sluier en een vierkante gemp. Eeuwig geprofesten droegen een zwarte sluier. Deze foto's horen bij de andere foto's die bij deze gelegenheid zijn gemaakt, zie foto van 28 februari 2018 met commentaar van Marilou Nilesen en de foto van Inkledingfeest bij de Witte Zusters 1952 met commentaar van Netty vd langenberg. Horen allemaal bij elkaar.
Van de hele dag is een reportage verschenen in het blad Beatrijs uit 1952 onder de titel Feest bij de Witte Zusters.

Hallo Marina, veel dank voor deze uitgebreide en inhoudelijke aanvulling. Wat mooi om te zien wat je allemaal uit deze foto kunt herleiden, als je oog (en kennis) hebt voor de juiste details.

Nogmaals dank, het biedt deze foto zoveel meer context!

Een van die bruiden was ik. De foto is genomen op 1 Mei 1952. Het was echt feest in Esch! Heel het dorp leefde mee. Wij kregen onze opleiding om Missiezuster van O.L.Vrouw van Afrika (Witte Zuster) te worden in Sancta Monika aan de Gestelseweg in Esch.

In die tijd waren er veel meisjes die Missiezuster wilden worden en het klooster, vooral de kapel, werd te klein. Daarom werd er een nieuwe kapel aangebouwd. De ceremonie van inkleding en professie kon daarom daar niet plaats vinden. We gingen er voor naar de kerk in het dorp. De mensen van Esch hadden hun lopers uitgerold op de weg van de pastorie naar de kerk.

We stelden ons op in de pastorie, 8 postulanten die het noviciaat gingen beginnen en het kloosterkleed ontvangen en 5 jonge zusters die het noviciaat hadden gedaan en hun eerste, d.i. tijdelijke geloften mochten afleggen en daarmee officieel lid van de congregatie werden, ik was er daar een van. Met ieder een brandende kaars in de hand schreden we over de lopers naar de kerk. Het was zulk mooi weer dat de onbeschermde kaarsenvlammetjes niet uitwaaiden! Het was een onvergetelijke dag!

Een week later vertrokken wij, de 5 nieuw geprofesten zusters naar Algiers voor een jaar internationale vorming samen met de andere nieuw geprofeste zusters uit de noviciaten van Europa en Amerika. Daarna wachtte ons de benoeming voor het missiewerk in een van de Afrikaanse landen waar de Witte Zusters werkten. Daar keken we naar uit, want dat was wat we graag wilden!

Veel dank voor deze mooie aanvulling, Zr. Bep van Grieken. Wat mooi om het verhaal achter de foto te horen van iemand die er zelf op staat! Dat is echt heel waardevol. Kent u de foto's zelf, heeft u ze al eerder gezien?

(en eigenlijk ben ik ook benieuwd naar uw missiewerk, waar bent u geweest?)