Begin 1970 werd het café in Maren-Kessel overgenomen door Bertus en Ellie Bakker. Of het cafe op dat moment een “eigen” naam had is niet bekend maar de nieuwe naam werd toen Café Bar Majoka. Genoemd naar de drie kinderen Mario, Johan en Karin. Dit in lijn met de traditie van de horecagelegen heden binnen de familie; El-Be-Jo (Ellie, Bertus en Johan) en Jani -El-Kadi van de ouders van Ellie. Dit overigens tot tegenzin van Johan die stellig vond dat het dan Jomaka moest zijn want de oudste moest dan toch zeker voorop. In 1970 hadden achtjarigen nog niets te zeggen dus Majoka bleef het!
De familie Bakker kwam van “boven de rivieren”. Zij hadden hiervoor horeca-gelegenheden gehad in Bussum en Amersfoort. Er waren nauwelijks aanpassingsproblemen, alleen de taal was soms een uitdaging. Zij hadden natuurlijk nog nooit van een “schottelslet” gehoord en “een mik” is in het Brabants (brood) nou eenmaal iets anders dan in het Hollands (wasknijper). Dit heeft wel een aantal keren tot lachwekkende situaties geleid!
Een andere grappige anekdote: Het café werd voornamelijk gerund door Bertus en de cafetaria door zijn vrouw Ellie. Toen Ellie eens een keer iemand hielp met het afrekenen zei ze: dat is dan x bedrag “mijnheer de Zwarte”. De man in kwestie rekende af zonder problemen en toen hij vertrokken was, werd door de medegasten aan Ellie verteld dat zijn naam Bertus van Schijndel was. Omdat er in Maren-Kessel veel mensen waren met dezelfde voornaam en achternaam werd er vaak een bijnaam c.q. scheldnaam gebruikt om ze te onderscheiden. Er is hartelijk om gelachen maar Ellie vond het niet echt leuk. Gelukkig kon Bertus de Zwarte er zelf ook om lachen toen Ellie een week later haar excuses aanbood!
Café bar Majoka was in het nieuwe Maren-Kessel centraal gelegen tegenover en naast de twee aanwezig winkels. Verder was het gelegen aan de Provinciale weg maar er was toen nog nauwelijks sprake van toerisme dus het café had met name een lokale functie. Zo ongeveer alle verenigingen waren er thuis: de voetbalvereniging MKB, het St. Lambertusgilde, de KPJ, de KVO en twee biljartverenigingen. In die jaren hadden de verenigingen nog geen eigen clubhuis. Daarnaast is er veel gelachen tijdens de vele bruiloften en partijen maar ook menig traantje gelaten bij de koffietafels na de begrafenissen.
Ook carnaval en kermis werd hier trouw gevierd en waren in die dagen een echte dorpshappening. Om 9 uur ’s morgens open maar om 2 uur ’s- middags verplicht sluiten; de politie stond voor de deur te wachten totdat iedereen was vertrokken. ’s Avonds kon het feest dan weer voortgezet worden. “Jeugdhonk de Maaskant” en ook waren er regelmatig optredens van bekende en minder bekende artiesten. Hoogtepunt is waarschijnlijk wel geweest het optreden van “Milly en de Mooks”. Van heinde en verre kwamen mensen naar het café in Maren-Kessel en met ruim vierhonderd bezoekers puilde het cafe uit. De kastelein had voor deze bijzondere gelegenheid de consumptieprijs verlaagd naar 50 cent terwijl de normale prijs toen 90 cent was. Geen wonder! Helaas is het gehele complex inclusief woonhuis in juli 1973 compleet door brand verwoest. (snelle) herbouw mogelijk en is er een later een woonhuis op het perceel gebouwd. Iets wat tot op de dag van vandaag door velen wordt betreurd.
Heb jij nog foto's van Majoka? Scan ze in en stuur ze op naar info@bhic.nl, dan plaatsen wij ze bij dit verhaal.
