De oudste broer van mijn moeder is Jan van Rosmalen, bijna 99 jaar, en hij vertelde mij laatst een verhaal en vroeg mij om dat op te schrijven. Hij is zelf inmiddels blind en kan het niet meer opschrijven. Hij zegt dat dit vrij direct na de bevrijding is gebeurd, maar 1946 lijkt waarschijnlijker.
Dit is zijn verhaal: "mijn grootouders hadden sinds 1924 een kunsthandel, Borzo, gevestigd in de Verwerstraat in ’s-Hertogenbosch. In dezelfde straat stond indertijd het Gouvernement.
Kort na de oorlog kwam mevrouw De Quay, echtgenote van de Commissaris van de Koningin, zeer verontrust naar mijn grootmoeder. De koningin zou op bezoek komen, maar er was geen goed ingerichte ruimte meer om haar te laten logeren. Immers: de Duitsers hadden het provinciehuis in de oorlog gebruikt.
Ook het naastgelegen Oranjehotel was nog niet representatief ingericht. Hoe moest dat nou met de ontvangst – de volgende dag al – van koningin Wilhelmina? Het zou vroeger gebruikelijk zijn geweest dat in ieder provinciehuis een ruimte was ingericht waar de Koningin kon logeren.
Foto:Stadsarchief 's-Hertogenbosch, nr. 0057323 Fotograaf: Schreurs-Eickholt
Mijn grootouders en mijn oom hebben de koppen bijeengestoken, zijn naar de eigenaren van diverse winkels in de binnenstad van ’s-Hertogenbosch gegaan en hebben daar om hulp gevraagd. Dezelfde middag werden meubels, tapijten, wandkleden en schilderijen naar het Gouvernement gedragen om enkele ruimten in te richten.
Na het bezoek van de koningin zijn alle spullen weer opgehaald en in de winkels teruggezet."
Foto:Stadsarchief 's-Hertogenbosch, nr. 0057323 Fotograaf: Schreurs-Eickholt
