De kerk was het middelpunt van de parochie. Een plek van bezinning, bijpraten over alledaagse dingen en natuurlijk deelname aan de heilige mis. Om alles in goede banen te leiden was er de pastoor. Welke herinneringen leven er nog aan de pastoors en kapelaans van de Christofoorkerk?
Al die parochianen moesten natuurlijk een beetje in het gareel gehouden worden. Hun zieleheil stond immers op het spel! Meneer pastoor en zijn kapelaans waren de aangewezen personen om dat allemaal in goede banen te leiden. Kun je je nog herinneren hoe dat vroeger ging in Sint Michielsgestel? Hoe waren deze mannen nou eigenlijk in de omgang?
Denk bijvoorbeeld aan pastoor De Vree, hiernaast op de foto, die in 1961 de parochie onder zijn hoede kreeg. Herken je hem nog?
Of heb je misschien levendiger herinneringen aan de andere pastoors van de Christofoorkerk? Je kunt hieronder al je verhalen met ons delen.
Pastoor G.W.J. de Vree, foto genomen op 31 maart 1970. (BHIC, VIE0164, Fotostudio Jan Waarma)
F. A. Schellekens-Verhagen
zei op 12 november 2018 om 16:47
Bouwpatoor van de christofoor kerk G.W.J. de Vree.
Wat mij is bij gebleven was de inhaligheid van deze pastoor.
Hij was de z.g.n bouwpastoor. Wij als jeugdbeweging Jong Nederland organiseerden in begin jaren 60 voor jong talent in zang en dans ui de omgeving.
Dit was bedoeld om onze kas te vullen voor de bouw van een nieuw jeugsonderkomen. Het was zo de danstent op de cuuntuurweg die bleef na de kermis in Gestel twee weken overstaan om dan naar de kermis in Gemonde te vertrekken. Voor ons een mooie gelegenheid om in deze ruimten iets te organiseren. In overleg met de eigenaar was dit mogelijk. Het festival was enkele jaren succesvol, en aan talent geen gebrek o.a Sandra Remer en broer, Anneke Gronnloh zo maar enkele die bij mij zijn bijgebleven. We hielden hier van de entree wel wat centjes over dus werd het plan geopperd om de bouwpatoor ook een klein beetje te helpen zo gezegd zo gedaan. Er werd een percentage afgesproken wat voor de bouw van de kerk was. Na afloop van het evenement maakten we een afspraak met pastoor de Vree om het geld te komen brengen.
We werden op zijn tijdelijke pastorie aan de Rozemarijnlaan onthaald.
Er werd wat gebuurd en we overhandigden hem F.400.= en weet je wat de pastoor zei de volgende keer blijven we niet DELEN wij stonde perplex, hij kreeg we gelijk we hebben hem met hem nooi meer gedeeld maar de opbrengst besteed aan een nieuw honk voor de jeugd.
Lisette Kuijper
bhiczei op 15 november 2018 om 15:28
Hartelijk dank voor je reactie en voor het delen van je herinneringen. Ik kan me voorstellen dat het voor jullie een opmerkelijke gang van zaken was. Gelukkig hebben jullie later een nieuwe honk voor de jeugd kunnen oprichten. Waar bevond zich dit nieuwe onderkomen en welke activiteiten organiseerden jullie daar?
