Meestal is er eerst een nederzetting en dan een kerk, maar in Lepelstraat is dat omgekeerd. Tot de zeventiende eeuw was Lepelstraat niet meer dan een buurtschap in de parochie Halsteren. Maar in 1648 ging de kerk aldaar over in protestantse handen en namen de katholieken een schuurkerk in gebruik in Lepelstraat. Daaromheen groeide het dorp.
Patroon van de kerk is altijd de H. Antonius van Padua geweest. Zijn feestdag, 13 juni, werd altijd met veel luister gevierd: pelgrims uit de wijde omgeving kwamen eropaf. Tegenwoordig zijn de bedevaarten niet meer zo massaal, maar toch wordt de feestdag en het noveen – de negen dagen voorafgaand aan het feest – in Lepelstraat nog steeds in ere gehouden.
De huidige Lepelstraatse kerk, een ontwerp van J. de Lint, dateert van 1948. De voorganger, van architect C.P. van Genk en ingewijd in 1878, werd verwoest door oorlogsgeweld in het najaar van 1944.
Maar wie waren tijdens het 'rijke roomse leven' nu eigenlijk het gezicht van de Antoniuskerk? Want de kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Daarover weet je vast nog wel een verhaal of twee te vertellen. Deel ze met ons!
Denk bijvoorbeeld aan pastoor Van Gastel, die in de jaren vijftig de heilige missen verzorgde. Zijn steun en toeverlaat was kapelaan P. Rombouts. Of denk aan pastoor Uytdewilligen (hieronder op de foto), die in de jaren zestig de parochie bestierde.
Ook aan hem zullen vast en zeker nog herinneringen bestaan. Je kunt hieronder reageren.
Pastoor W. van Gastel (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-2a3027)
Wouwse Plantage, 1931: viering zilveren priesterfeest pastoor Joannes Loonen. ?, V.l.n.r. J. Uytdewilligen, pastoor J. Loonen, L. Uijtdewilligen en ? met een groep 'bruidjes' bij de pastorie. (West-Brabants Archief, K21668, Fotocollectie voormalige gemeente Wouw)
Patroon van de kerk is altijd de 
