De kerk van Soerendonk kent drie duidelijk te onderscheiden bouwfases. De eerste is het schip van de kerk, dat gereedkwam in 1838. Dan is er de toren uit 1910 en vervolgens het transept en het koor die in 1932 aan de kerk werden toegevoegd.
Doorgaans werd in een dergelijk geval de oude waterstaatskerk geheel afgebroken om plaats te maken voor een neogotisch gebouw. Hier werd niets gesloopt en dat maakt de kerk van Soerendonk zo bijzonder. Zo ontstond in de loop van honderd jaar een kerk die verschillende stijlperiodes — van neoclassicistisch tot neoromaans — omvat en desondanks als een eenheid overkomt. Een zeldzaamheid en daarom ook een rijksmonument.
In 2012 maakte het bisdom ’s-Hertogenbosch bekend dat de kerk van Soerendonk zal worden gesloten. Hevige protesten vanuit het dorp hebben ertoe geleid, dat hij voorlopig open mag blijven. In 2017 wordt bekeken of dat blijvend is.
Over de geestelijken van deze kerk doen vast nog boeiende verhalen de ronde. Welke herinner jij je nog? Denk bijvoorbeeld aan pastoor H.A.G. Bos. Hij kwam in 1948, op 48-jarige leeftijd naar de parochie en hij bestierde deze ook in de jaren zestig nog. Hieronder zien we hem samen met de juffrouw en de leerlingen van de lagere school in Soerendonk. De foto zou zijn gemaakt in de periode 1958-1960.
De kerk heeft dus 5 jaar respijt gekregen.
Als de parochianen in deze verlenging nu iets geregeld kunnen krijgen of een flinke spaarpot kunnen vullen dan heeft het toekomst. Want Rijksmonument is leuk en aardig maar die betalen pas als er een flink bedrag van een andere zijde beschikbaar komt . Dus altijd aanvullend.
Om in het bisdomgenre van 's-Hertogenbosch te blijven;#"Wie gaat dat betalen zoete lieve Gerritje, wie zal dat betalen zoete lieve meid"#
Marilou Nillesen
bhiczei op 6 juni 2016 om 09:36
Inderdaad Gerard: dat is toch waar veel discussies uiteindelijk om draaien. Over Zoete lieve Gerritje gesproken, hier vind je een bijzonder verhaal over het mysterie hierachter:
