Rond 1875 werd voor de aanleg van de spoordijk van het zogenaamde Duits Lijntje tussen Boxtel en Wesel zand gewonnen in het gebied nabij de Oude Millsebaan. De waterplas die ontstond werd De Kleuter genoemd.
Net over het spoor lag een kleine buurt die de naam deelde met de nieuw ontstane vijver. De schrale bodem voorkwam een weelderige bodembegroeiïng. Het heldere water bood plaats aan salamanders, kikkers, padden en natuurlijk ook aan zwemmers, boeren die zich na gedane arbeid op een warme dag gingen wassen in De Kleuter en ’s winters aan schaatsers.
De Kleuter in Uden (foto: Cor Dekkers)
Een pijnlijke anekdote als tussendoortje. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakten de Belgen gebruik van De Kleuter om er zich in de zomer in te wassen en om erin te zwemmen. Maar wel naakt. De Udenaren spraken er schande van, want als je goed keek zag je vanuit de trein zomaar die blote Belgen in hun Kleuter zwemmen. Zelfs vanaf de kansel werd dit wangedrag gelaakt. Men overwoog de plaatsing van een hoge schutting om het “onzedige” gedrag van de Belgen aan het hypocriete oog van de goegemeente te onttrekken. Te duur!
Rond 1970 werd er in Uden veel gebouwd. Omdat er een groot tekort aan zand ontstond, werd De Kleuter verder uitgediept. De vijver werd vier keer zo groot en kreeg zijn huidige afmetingen. Het aanbrengen van betere grond op de bodem en begroeiïng leverde een prachtige visvijver op, die ook nog eens plaats biedt aan een kolonie oeverzwaluwen. De wandeling om De Kleuter heen is ongeveer 1,5 kilometer lang genieten van mooie oevers, gevarieerde plantengroei, bomen en struiken, eenden, ganzen, waterhoentjes en af en toe een op vis loerende reiger. Met zwemmen was het vanaf dat moment wel gedaan.
