Het meest in het oog vallende onderdeel van de kerk was de zogenaamde knoptoren. Wanneer precies die knop op de toren werd gebouwd is niet duidelijk. De eerste toren werd halverwege de vijftiende eeuw aan de bestaande kerk toegevoegd. Het is niet bekend of deze toren al een knop had.
Wel is zeker dat deze in 1583 geheel in as werd gelegd door Staatse troepen. Alleen de stenen onderbouw van de toren bleef intact. Pas tijdens het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) werd voor zeker een knop aan de toren toegevoegd. De knop (ook wel peer genoemd) was een vadem groot. Een vadem is ongeveer zes voet, bijna twee meter.
De tekst onder de bijgaande tekening van A.C. Brock luidt: "Parochie- of St. Martenskerk, zoo dezelve nog bestond voor de orkaan van 9. november 1800."
Na de de Vrede van Munster in 1648 mochten de katholieken in Staats-Brabant niet meer openlijk hun godsdienst beoefenen. De beide kerken van Sint-Oedenrode werden protestants. De katholieken moesten uitwijken naar schuurkerken buiten de bebouwde kom. Pas toen de Fransen in 1794 de Nederlanden binnenvielen en de Republiek ophield te bestaan, werd aan deze situatie een einde gemaakt.
Wel barstte er meteen een fikse ruzie uit over wie welke kerk mocht betrekken. Saillant detail was dat in 1800 tijdens een storm de knop van de toren van de Martinuskerk was afgebroken en in zijn val het dak van de kerk had vernield. Deze bouwval werd in 1806 door koning Lodewijk Napoleon aan de protestanten toegewezen.
Omdat de hervormde gemeente maar klein was, was men niet in staat de grote kerk te onderhouden. Die werd dan ook grotendeels gesloopt en op de plaats van de oude werd een nieuwe, kleinere kerk gebouwd. De knop werd vervangen door een lantaarn, die ook vandaag de dag nog op de spits prijkt. Toch heet de toren in de volksmond nog altijd de 'Knoptoren'.
De hoogte van de Knoptoren is tegenwoordig 53,24 meter tot de top van de koningstijl. Tot aan het puntje van het kruis is het 55,25 meter. De stenen romp is 31,68 meter hoog. De vloer van de lantaarn is ongeveer 2,60 x 2,60 meter.
Het metselwerk van de Knoptoren, vooral in de traptoren, vertoont nog een bijzonder detail: op regelmatige afstand zitten grote blokken baksteen van circa 38 x 24 x 12 cm. Dit zijn zogenaamde bloemstenen.
Die naam is als volgt ontstaan: bij het vormen van bakstenen kwam vroeger veel kinderarbeid voor. Na het vormen van voldoende stenen voor een baksel, maakten de kinderen een grote steen, versierden die met bloemen en brachten hem naar de baas; tijd voor een feestje. Daarna werd de bloemsteen met de andere stenen gebakken en kwam zo in het metselwerk terecht.
