De mogelijkheden van de mattenbies

Uitgaven: 28 sept. 1928 25 cts 'een bos biezen'. Ik dacht aan de biezen, de groene stengels langs de slootkant waarvan ik de kern gebruik bij een oliepitje, maar vader had zelf vóór 1928 een aansluiting op 'het elektrische' laten maken. Van de genoemde bies gebruik ik - zoals vroeger - de kern als lont bij het kaarsen dompelen in het Eindhoven Museum maar waar vader deze voor benutte, kon ik geen verklaring geven.

De mattenbies groeit midden in de waterplas. Voor het maken van een stoelzitting is de in brakwater groeiende het meest geschikte. Die mattenbies kan een lengte van drie meter bereiken met een doorsnede van ongeveer 8 millimeter. In de 'dagboeken'van mijn vader kom ik verder aantekeningen tegen van gedane reparaties tijdens de oorlogsjaren aan de lekkende stalen emmers onder meer voor het Missiehuis van SVD; 'een houten bodem aangebracht. Kosten fl. 0.60'.

Pas in 2002 werd het mij duidelijk gemaakt dat twee vermeldingen met elkaar verband hadden; een bos biezen en de bodemreparaties van gegalvaniseerde emmers. Hieruit maak ik op dat de prijs die mijn vader rekende voor het plaatsen van een houten bodem lager was dan die door een loodgieter werd uitgevoerd. Na de aangebrachte bodem werden de kieren opgevuld met de mattenbies. En op het moment dat de emmer met water werd gevuld, zwelde de inwendige sponsachtige stof van de mattenbies, dichtte de kieren en was de emmer waterdicht.

Wanneer in het voorjaar de gierkar uitgereden werd, waren er door de droogte van de afgelopen winter grote kieren ontstaan. Ook die werden gedicht met de mattenbies. Natuurlijk heeft vader bij reparaties aan de gierkar van het Retraitehuis ook gebruik gemaakt van de mattenbies. Uit mijn jeugd ken ik alleen de ertkar beladen met de stalen gierton voor het uitrijden van de vloeibare mest.