De Montfortanen ontlenen hun naam aan Louis-Marie Grignion de Montfort (1673-1716), een Bretonse priester die na zijn priesterwijding als aalmoezenier in een Parijs’ ziekenhuis was gaan werken. Daarna trok hij als volksmissionaris rond in de Vendée en in Bretagne en stichtte hij de congregatie van de Dochters der Wijsheid.
In de Vendée schreef hij enkele werken over Mariadevotie en de regels voor een nog op te richten “Gezelschap van Maria” (Compagnie de Marie) en voor de (al bestaande) Dochters der Wijsheid. De Mariadevotie speelt een belangrijke rol in zijn werk: in de woorden van Grignion is het toewijden van zichzelf aan Jezus door de handen van Maria de volmaaktste toewijding aan Jezus.
Op het eind van zijn korte leven, in 1716, had hij twee priesters en een aantal lekenbroeders om zich heen verzameld, die hem steunden bij zijn pastorale werk. De priestercongregatie die hem voor ogen stond, was toen nog niet gerealiseerd. Dat kwam pas veel later, in 1722, toen zijn volgelingen zich rond zijn graf in Saint-Laurent-sur-Sèvre verzamelden en het Gezelschap van Maria oprichtten, ook wel Societas Mariae Montfortana genoemd of de “Priesters-Missionarissen van het Gezelschap van Maria”.
Inmiddels is dit oorspronkelijke, kleine gezelschap uitgegroeid tot een wereldwijde congregatie, die in alle werelddelen vertegenwoordigd is. Louis-Marie Grignion de Montfort werd in 1888 zalig en in 1947 heilig verklaard.
Aanvankelijk concentreerde de congregatie haar missioneringsarbeid op het platteland van West-Frankrijk. Vanaf 1855 werden echter ook missionarissen opgeleid voor arbeid in het buitenland, met name in Haïti.
Onder invloed van de antiklerikale politiek in Frankrijk verlieten de Montfortanen Frankrijk en openden vanuit België in 1881 hun eerste huis in Nederland, in Schimmert (L) . Vanaf 1909 vormde de Nederlandse afdeling een eigen provincie.
Vanuit Europa verspreidde de congregatie zich over Amerika, Afrika en tenslotte Azië. Tegenwoordig woont het merendeel van de Nederlandse provincie in Nederland, er zijn twee missionarissen in Brazilië en een in Malawi.
In Noord-Brabant zitten de Montfortanen alleen in Oirschot (Klooster Bijsterveld), daarbuiten in Berg en Dal, Meerssen, Nijmegen, Egmond, Schaesberg, Schimmert, Valkenburg en Voorschoten. Buiten Nederland zijn ze nog actief in onder andere Afrika, Brazilië, Denemarken, IJsland, de Filippijnen en Indonesië.
Foto’s Beeld van Louis-Marie Grignion de Montfort (1673-1716) in Montfort-le-Meu. Fotograaf: Floranne2006, 2012. Bron: Wikimedia. Oirschot, bij de hoofdingang van het scholastikaat, z.j. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. 1A15838.
Bronnen Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010. Website Montfortanen.
In de Vendée schreef hij enkele werken over Mariadevotie en de regels voor een nog op te richten “Gezelschap van Maria” (Compagnie de Marie) en voor de (al bestaande) Dochters der Wijsheid. De Mariadevotie speelt een belangrijke rol in zijn werk: in de woorden van Grignion is het toewijden van zichzelf aan Jezus door de handen van Maria de volmaaktste toewijding aan Jezus.
Aanvankelijk concentreerde de congregatie haar missioneringsarbeid op het platteland van West-Frankrijk. Vanaf 1855 werden echter ook missionarissen opgeleid voor arbeid in het buitenland, met name in Haïti.
