In het “Wolfsbos” woonde de familie Boerdonk, waar altijd wel wat was te beleven. Zoon Harry had een motorfiets gekocht en wat voor één! Een 98 cc, en hard dat dat die reed! Wel 45 km per uur, niet te geloven. Trots reed Harry rond, hij voelde zich de held van de buurt.
Het kon niet lang uitblijven of de buurjongen “Foep uit de Wolfsbos” had er ook een gekocht. Trots als een pauw werd het monster bij Boerdonk getoond. Harry stelde voor om samen een ritje te maken.
Via de binnenwegen ging het richting Mill. Op de grote weg daar zouden ze wel eens laten zien hoe hard ze wel konden. Gezamenlijk reden ze naast elkaar, toen Harry in de verte plotseling de politie met een zijspan zag staan. Aangezien ‘Foep’ nog geen rijbewijs had, liep hij regelrecht in de val. Harry riep tegen zijn maat, “gewoon doorrijden, ik draai om.” Harry keerde om en keek gemaakt ‘angstig’ over zijn schouder. Hij gaf vol gas en keek weer achterom en herhaalde dat een paar keer. Daar zag hij de agenten hun motor met zijspan starten en hem achterna rijden. Ze passeerden ‘Foep’ in volle vaart en lieten hem ongemoeid.
Zodra de agenten dichtbij gekomen waren, reed Harry een zijweg in. Het zijspan had wat meer vermogen en haalde Harry in, de agenten gaven hem een stopteken. Harry stopte, een agent vroeg naar zijn rijbewijs. Daar was natuurlijk niets op aan te merken. “Zo, en waarom reed gij zo plotseling terug?” was de vraag. “Ik was wat vergeten en ga dat nu thuis halen. Ik riep nog tegen mijn vriend dat hij moest wachten, maar ik denk dat hij het niet heeft gehoord en doorgereden is.”
De agenten voelde wel aan dat ze in de maling waren genomen, maar konden niets doen. Ze startten het zijspan en reden richting Volkel. Harry wachtte tot de heren uit zicht verdwenen waren en vervolgde zijn weg naar Mill, waar de twee motorcoureurs hartelijk hebben gelachen om de geslaagde stunt…
Ha, mooi verhaal Martien! In welke periode heeft zich dit ongeveer afgespeeld?
Martien v, Dooren
zei op 15 juni 2017 om 10:33
al mijn verhalen speelde zich af in de vijftiger en zestiger jaren.
vele van de personen heb ik persoonlijk gekend Gemert herbergde nu eenmaal veel Markante mensen die gekke streken uithaalde om een ander te laten lachen , als de stunt geslaagt was hadden ze er zelf het meeste plezier van , er komen er nog meer .
zo heb ik er vele ingesproken bij Radio Centraal .
in deze tijd gaat er helaas veel verloren zo verzamel ik voordrachten die vroeger op bruiloften voorgedragen werden , en oude liedjes , spreuken en gezegde s
alles gaat naar de Heemkring in Gemert onder het motto
ed de verzameling artikelen naar een museum.
DAT HET NIET VERLOREN GAAT
Marilou Nillesen
bhiczei op 15 juni 2017 om 10:47
En daar zijn we hartstikke blij mee, Martien! We kijken uit naar je volgende bijdrage!
René van Dongen
zei op 31 juli 2017 om 13:04
Als motorsportliefhebber trok dit verhaal meteen mijn aandacht natuurlijk.
ik kan alleen maar zeggen 'chapeau' voor deze slimme list!
Gerard Veltman
zei op 3 oktober 2021 om 15:44
Beste Martien ik was in de jaren 50 ook een van die rakkers die met zuur verdiende centen een DKW- IFA had gekocht 98 cc . Ik woonden in een pad wat 1km lang was en waar je zo binnendoor naar Tilburg kon, ik reed er elke avond tot ergernis van de buren. Vandaar dat toen ze mij weer hoorde het pad aan tweekanten afgesloten werd door twee politie agenten en ik geen keus had en het klapbos in reed alwaar ik hem in een wat ik dacht ondiep slootje parkeerden maar in het slootje was ooit een drinkenskuil gegraven en daar schoot ik met mijn voorwiel tot het motorblok toe in. Het geluid van de motor stilde en ik kon per voet binnen door op huis aan. ze hadden mij niet maar mijn motor was wel onklaar!
Rini de Groot.
zei op 3 oktober 2021 om 22:13
In de vijftiger jaren bereed een werknemer bij Munsters in Erp een 98 cc'er.
De motorrijder moest opletten bij het optrekken, het gebeurde wel eens dat het motorrijwiel bij vertrek achteruit zijn weg wou gaan!
Het kon niet lang uitblijven of de buurjongen “Foep uit de Wolfsbos” had er ook een gekocht. Trots als een pauw werd het monster bij Boerdonk getoond. Harry stelde voor om samen een ritje te maken.
Zodra de agenten dichtbij gekomen waren, reed Harry een zijweg in. Het zijspan had wat meer vermogen en haalde Harry in, de agenten gaven hem een stopteken. Harry stopte, een agent vroeg naar zijn rijbewijs. Daar was natuurlijk niets op aan te merken. “Zo, en waarom reed gij zo plotseling terug?” was de vraag. “Ik was wat vergeten en ga dat nu thuis halen. Ik riep nog tegen mijn vriend dat hij moest wachten, maar ik denk dat hij het niet heeft gehoord en doorgereden is.”
