De nieuwe dorpsherder van Cromvoirt

Op zondag 4 februari 1962 las Mutsaers persoonlijk zijn aanstelling voor in de H. Mis van 8.30 en hij bedankte ons voor het medeleven tijdens zijn ziekte in Athene.

De kapelaan was in de tien jaar daarvoor verantwoordelijk geweest voor diverse verfraaiingen in het kerkgebouw: met Christuskoning een versierde kroon boven het Hoogaltaar; lichtornamenten met lampjes in de bogen; de tekst ‘Vrede op Aarde’ prijkte nu meters hoog onder de koepel; bij de Kerststal waren lantarentjes in het dennengroen waarvoor hij vele uren bij smid Piet Ivits had doorgebracht.

En hij beschikte over eenvoudig ’sloopgereedschap’ wanneer na de H. Mis op het kerkplein fietsers hun fietssleuteltje niet konden vinden.

Met z’n drieën begaven we ons op zaterdagmiddag met de Volkswagen pick-up voor de inwijding naar Cromvoirt, een ons totaal onbekende locatie. We reden via Schijndel, Sint-Michielsgestel en omleiding naar Den Bosch.

Het portaal van de St. Lambertuskerk was gevuld met kerkbestuur, burgemeester, hulpbisschop Mgr. Bluyssen en de nieuwe herder met voor zich de kudde ‘schapen’ van Cromvoirt. Er stonden jongetjes met een bekommerd gezicht en een vlaggetje, terwijl de Vughtse Harmonie voor een muzikale omlijsting zorgde.

In het kerkgebouw volgde de installatie van de nieuwe pastoor, bijgestaan door pastoor-deken De Louw uit Uden, die hierbij afscheid nam van zijn kapelaan. We luisterden naar toespraken en de dorpsherder vroeg medewerking van ’t gemeentebestuur zoals in z’n vorige plaats, waar geestelijkheid en gemeentebestuur één waren!

Volgde de overdracht van kerksleutels, missaal, kelk, misgewaden, preekstoel, doopvont etc. en alles werd afgesloten met het gezamenlijk zingen van het Veni Creator en het Tantum ergo. Met de zegen van ’t Allerheiligste werd de ceremonie afgesloten. Een interessante plechtigheid om straks aan het thuisfront te vertellen. Buiten vermoedde een mevrouw dat ik uit Uden kwam en vroeg hoelang zijn preken duurde. Ik antwoordde “korter dan bij zijn voorganger”.

De schare met muziekkorps, bruidjes en geestelijken, hulpbisschop Bluyssen, de nieuwe pastoor en deken Velzeboer(?) verplaatste zich naar de ernaast gelegen, versierde pastorie. Als pastoorsmeid had Mutsaers de Udense Marietje Spierings meegebracht. Mevrouw Witlox vroeg me een herinneringsfoto te maken van haar dochter Mauriën, het bruidje. Haar man was in ’t buitenland en zij zou hem graag verrassen.

Met een laatste nummer sloot de Harmonie het optreden af en toen was er gelegenheid kennis te maken met de nieuwe herder. Wij schudden de handen van drie geestelijken, tekenden het gastenboek en wensten onze oud-kapelaan veel succes. Drie maanden later vierde hij zijn 25-jarig priesterfeest.

Op de terugweg deden we Den Bosch aan, dronken een kopje koffie, winkelden bij de HEMA en de V&D, en keerden huiswaarts langs de Zuid Willemsvaart, een snellere route.

Nog dezelfde avond ontwikkelde ik handmatig het zwart-wit 6x6 filmrolletje van 12 opnamen. Na een uur te drogen gehangen kon ik op het celluloid, nog steeds kwetsbaar, het beeldresultaat in negatieve vorm bekijken. Na een halve eeuw is er veel veranderd, ik sprak onlangs eindeloos met de oudste? heldere, 93-jarige dorpsbewoonster!