De heren van Gemert hadden grootse plannen met de kerk die in 1437 in gebruik werd genomen. Gemert moest een religieus centrum met regionale uitstraling worden. Dat was nogal wat voor een dorp dat altijd tot de parochie van het veel oudere Bakel had gehoord.
Maar die heren van Gemert waren niet zo maar dorpshoofden met veel pretenties. Ze waren lid van de Duitse Orde: een ridderorde die over heel Europa bezittingen had. Ze waren zo machtig dat toen in 1648 het huidige Noord-Brabant definitief bij de protestantse Republiek werd gevoegd, Gemert onafhankelijk en katholiek bleef. Zo werd de Gemertse kerk inderdaad een regionaal religieus centrum: uit de wijde omgeving kwamen er katholieken naartoe die in hun eigen woonplaats niet meer ter kerke konden gaan.
Zo kwam de kerk ongeschonden de jaren door waarin de rooms-katholieke kerk in Noord-Brabant als het ware ondergronds moest voortbestaan. Pas daarna onderging het middeleeuwse gebouw grote veranderingen: in 1853 werd de kerk belangrijk uitgebreid. Resultaat is dat we nu een negentiende-eeuwse neogotische kerk zien. Aan de monumentale waarde doet het niets af: het ontwerp van de bekwame architect H.J. van Tulder is een rijksmonument.
De kerk is gewijd aan Sint Jans Onthoofding.
Foto: BHIC / Frans van de Pol, 2014
Pastoor J.G. van den Heuvel (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-2a12979)
Tot zover het verhaal van de kerk. De bezieling van een parochie moet natuurlijk komen van de pastoor en zijn kapelaans. Wie herinnert zich bijvoorbeeld nog pastoor Van den Heuvel, of zijn kapelaans G.A.M. van Mil en R.C.M. Vervoordeldonk?
Pastoor Van den Heuvel was lange tijd het gezicht van de Sint-Janskerk. Hij was in 1949 naar de parochie gekomen, op 44-jarige leeftijd. Vervolgens verzorgde hij er in de jaren vijftig en zestig de heilige mis. Wij zijn benieuwd naar de verhalen over deze zielzorger en zijn pastorale team. Je kunt hieronder reageren.
