De “St. Hubertuskapel van Kromvoort” uit 1485 heeft eeuwen dienst gedaan als katholieke kerk, al waren de weinige Cromvoirtenaren niet erg gul in hun bijdragen aan het onderhoud van gebouw en priester. Pastoor Joan Eelkens klaagde in een brief uit 1601: “die van Cromvoort liepen niet zo ver met hun carbonaden, rogge en eieren…”
In 1648 ging het mis: na het vredesverdrag van Munster werd de kapel overgedragen aan de protestanten. De weinige protestanten die in Cromvoirt woonachtig waren, konden het gebouw niet echt onderhouden. De kapel raakte steeds verder in verval en op het einde van de 18e eeuw stortte het gebouwtje van bouwvalligheid in. Het torentje bleef nog een tijd staan (zie afbeelding), maar werd uiteindelijk in 1824 gesloopt.
Eeuwenlang zijn de Cromvoirtenaren op het kerkhof rondom de kapel begraven. Veel botresten zijn verplaatst naar een knekelgraf op het huidige kerkhof. Hoeveel Cromvoirtenaren nu nog hun laatste rustplaats hebben onder het huidige parkeerterrein achter de St. Lambertusstraat 60 is de vraag. Maar dat er nog steeds liggen, bleek weer tijdens bouwwerkzaamheden begin 2012. De toen gevonden resten zijn wederom elders met de verschuldigde eerbied herbegraven in een verzamelgraf.
