Driekoningen, vroeger een zondag en onze laatste vakantiedag. Bij de schoonouders zat als traditie een boon in de middagpudding. Wie die in zijn mond aantrof, was de rest van de dag, baas in huis. Na het middaglof, het derde kerkbezoek, ontdekten we op de markt de Drie Koningen met een wit paard in plaats van een kameel.
Geboren worden op Driekoningen is bijzonder. In Tilburg kreeg schoonzus aan het kraambed bezoek van de kinder-Drie Koningen. Moeke ging de volgende dag in gezelschap van zoon en twee dochters waaronder de Peettante, naar Tilburg voor de doop. De reis ging vanuit Uden met de BBA-lijnbus via Den Bosch. De oren werden gespitst toen een meisje van een groepje vertelde dat ze op Nieuwjaar door een zekere De Groot naar huis was gebracht. Ja, bovengenoemde.
In de tachtiger jaren bezochten we in Middelbeers de Driekoningentocht. Traditiegetrouw trok die ieder jaar kriskras door de Kempen. Afwisselend werden dertig dorpen aangedaan, soms een barre tocht met regen en sneeuw.
De Koningen, o.a. Jan Naaijkens en Harrie Franken, zongen eigen bedelliekes zoals Het kiendje op de heide. Eén Koning droeg daarbij een draaiende ster, zoals afgebeeld bij kersttaferelen van Anton Pieck. Deze boeiden mij en ik maakte ze na voor de balkonscène, bediend door engelen die de blijde boodschap verkondigden tijdens de Kersttocht in Wilhelminadorp, Best.
Voor een Driekoningentocht werden zangers gevraagd. Ik reageerde met de mededeling dat ik geen zanger was, maar wel een draaiende Ster had. Het antwoord was: “dan volgen wij jouw ster.”
Mijn oudste broer maakte in de veertiger jaren een verlichte, vijfpuntige ster zoals in de kerk. Het werd een staartster die boven de ook door hem gemaakte kerststal een plaats kreeg. Het hemellichaam raakte uiteindelijk in onbruik. Onlangs heb ik hem gerestaureerd en hij kreeg als vanouds weer zijn plek.
De Drie Koningen heten Caspar, Melchior en Balthazar. Mariët Bruggeman van BHIC vertelde me: “ik kwam deze drie óók tegen in het bevolkingsregister van Uden.” Het gezin Van Berkel uit Uden kreeg namelijk in augustus 1887 een drieling. De ouders gaven de jongens de namen Caspar, Melchior en Balthazar. Caspar overleed op 29 december 1887 en Balthazar een paar maanden later, op 8 februari 1888. Melchior komen we nog wel in de boeken tegen, in ieder geval tot 1910. Voor zover bekend bleef Melchior ongetrouwd.
Na het Driekoningenkind werd in de familie o.a. op Pasen en Kerstmis een neij kiendje gekocht. Op TV zag ik met een Kerst het “Kindje Wiegen”: de kribbe voor het altaar, bewogen door twee engeltjes, terwijl het Away in a manger, Geen wiegje als rustplaats klonk. Ik kreeg een idee en bouwde de kinderwagen uit het verhaal “Dat gaat naar Den Bosch toe” om tot schommelwieg. Ik verwijderde de raderen en gebruikte als hoepel twee karvellingen. De kribbe is groot genoeg voor de drieling.
De Gemertse Kapellekeswandeltocht, Griebelgrauw weer verlicht met brandende waxinelichtjes in weckflessen, de menigte volgde mijn draaiende ster en niet de Poolster ver weg aan het hemelfront.
Interessant Rini,
Met name ben ik blij met de info over de drie kinderen geheten Caspar, Balthasar en Melchior
Ik had al wat voorbeelden van kinderen die op 6 januari waren geboren en
een van deze drie namen kregen, maar het hele stel, dat is interessant
Mooie bijdrage
Houdoe,
Margot America
bhiczei op 3 januari 2017 om 11:25
Mooi verhaal inderdaad Rini en zeker ook die aanvulling over die drie kinderen met die bijzondere namen. Hartelijke groet, Margot America
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 6 januari 2017 om 12:47
Aanvulling : De Gemertse Kapellekes-wandeltocht, "Griebelgrauw" is elk jaar op tweede Kerstdag. Aanvang 17.00 uur bij het Boerenbondsmuseum.
Rini de Groot
zei op 6 januari 2017 om 22:28
Vanavond liep ik met een van de vier groepen Driekoningen
door de straten van Oirschot.
Daarbij had ik twee draaisterren beschikbaar gesteld, kinderen
belde bij de bewoners aan en zongen hun Driekoningen lied.
Giften waren bestemd voor een Weeshuis in Kenia, zij werden ook
met snoepgoed bedacht.
Bij een woning opende de mevrouw met het kindje in d’r armen,
ik mocht daarbij als herder getuige zijn alsof een bezoek van de
Driekoningen aan het jonge paar zoals in Bethlehem,
en legde het meteen digitaal vast.
In Lierop bezoeken zater- en zondag diverse groepen Koningen
de bewoners, al jaren een dorpstraditie.
Henk van de Wal
zei op 7 januari 2017 om 15:43
Daar in Oirschot waren er gisteren ook drie volwassen koningen, eveneens met een draaiende ster. Terwijl de kinderen een 'veilige' route namen, gingen de volwassen lichtvolgers ook de horeca in. Op vrijdagavond leverde dat positieve en stimulerende reacties op en bovendien een mooi bedrag voor de kinderen in Kenia! (zie www.oip-nederland.nl)
Het initiatief van het driekoningenzingen in Oirschot ligt bij de Werkgroep Gezinsvieringen van de St. Petrusbasiliek, onderdeel van de Parochie Sint Odulphus van Brabant.
Het aantal kinderen is sterk aan wisselingen onderhevig, afhankelijk van wel of geen vakantie, het weer en andere activiteiten, en natuurlijk het enthousiasme van de ouders. De volwassen koningen staan op een constant, helaas laag, aantal van drie.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 11 januari 2017 om 15:50
Bedankt voor je verhaal over de Oirschotse koningen van nu. Mooi om te lezen dat deze traditie nog steeds wordt volgehouden, met een goede bestemming als einddoel.
Rini de Groot.
zei op 19 december 2020 om 20:49
Iedere bezoeker is tot 6 januari 2021 welkom aan de Kerststal,
geplaatst in de kiosk van Gemonde. En krijgt daarbij de mogelijkheid om,
‘met aandacht in de mantels te stappen en zich te laten omarmen door
Maria of Jozef.’
‘De fles geven’ aan de baby in de kinderwagen of zelf de twee Sterren
laten ‘schitteringen,’ door aan het touwtje te trekken, eentje hiervan
afgebeeld uit het verhaal.
Geboren worden op Driekoningen is bijzonder. In Tilburg kreeg schoonzus aan het kraambed bezoek van de kinder-Drie Koningen. Moeke ging de volgende dag in gezelschap van zoon en twee dochters waaronder de Peettante, naar Tilburg voor de doop. De reis ging vanuit Uden met de BBA-lijnbus via Den Bosch. De oren werden gespitst toen een meisje van een groepje vertelde dat ze op Nieuwjaar door een zekere De Groot naar huis was gebracht. Ja, bovengenoemde.
De Koningen, o.a. Jan Naaijkens en Harrie Franken, zongen eigen bedelliekes zoals Het kiendje op de heide. Eén Koning droeg daarbij een draaiende ster, zoals afgebeeld bij kersttaferelen van Anton Pieck. Deze boeiden mij en ik maakte ze na voor de balkonscène, bediend door engelen die de blijde boodschap verkondigden tijdens de Kersttocht in Wilhelminadorp, Best.
Mijn oudste broer maakte in de veertiger jaren een verlichte, vijfpuntige ster zoals in de kerk. Het werd een staartster die boven de ook door hem gemaakte kerststal een plaats kreeg. Het hemellichaam raakte uiteindelijk in onbruik. Onlangs heb ik hem gerestaureerd en hij kreeg als vanouds weer zijn plek.
Na het Driekoningenkind werd in de familie o.a. op Pasen en Kerstmis een neij kiendje gekocht. Op TV zag ik met een Kerst het “Kindje Wiegen”: de kribbe voor het altaar, bewogen door twee engeltjes, terwijl het Away in a manger, Geen wiegje als rustplaats klonk. Ik kreeg een idee en bouwde de kinderwagen uit het verhaal “Dat gaat naar Den Bosch toe” om tot schommelwieg. Ik verwijderde de raderen en gebruikte als hoepel twee karvellingen. De kribbe is groot genoeg voor de drieling.
