In 1830 verkoopt de familie Sprengers het huis aan Petrus van Boxtel. In de verkoopakte heet de boerderij "als van ouds genoemd ‘De Verroeste Spade’ gelegen onder de Hertgang Olland en Houtum", met als huurder Antonij Verhagen.
De boerderij staat op een kruising van wegen, zoals op kaart en foto is te zien. Aan de overkant van de weg stond de Sint Petrus- of Ollandse kapel, later verbouwd tot schoolmeesterswoning en school.
Tijdens het 125-jarig bestaan van de parochie in 1990 is er weer een kapelletje gebouwd. Van oudsher stond hier ook de schutsboom van de schutterij.
De volgende koper, Petrus (Piet) de Koning, exploiteert bij zijn huis een herberg en een beugelbaan.
Dat de wegen daar slecht waren, blijkt uit het verzoek van 43 inwoners uit Olland. Zij vragen de gemeente om verbetering door het storten van kolengruis op de slechtste plaatsen van de kunstweg bij de Roest tot aan de spoorwegovergang bij wachtpost 5. Deze weg is een groot deel van het jaar zo slecht dat hij totaal onberijdbaar is. En dat is een slechte zaak, want van deze drukke verkeersweg wordt niet alleen voor het vervoer van landbouwproducten gebruikt, maar hij vormt ook een verbinding met het spoorwegstation Kasteren, waar veel vervoer plaats vind. En dat gebeurt dan vaak met de grootste moeite.
De familie De Koning blijft er lang wonen, totdat in 1902 herbergierster Geertruida Rovers, weduwe van Johannes de Koning, het woonhuis met vergunning en beugelbaan, ter plaatse ‘de Roest’, verkoopt aan Franciscus Versantvoort, landbouwer en tapper. Zijn nakomelingen blijven tot zeker 1973 eigenaars.
De huurder Laurens Franciscus Timmermans krijgt in 1904 problemen met de drankvergunning. Hij wendt hij zich "met diepste eerbied" tot de Edelmogende Heren te ’s-Hertogenbosch. Hij verklaart dat hij bijna twee jaar lang het huis vanouds genaamd ‘De Roest’ bewoond heeft en dat in dat huis meer dan een eeuw een herberg was gevestigd, waarin bier en sterke drank werden verkocht. Dat dit pand op een kruispunt van wegen ligt van en naar Boxtel, Schijndel, Gemonde, Sint-Michielsgestel en Sint- Oedenrode. Dat voertuigen er altijd hun aanlegplaats hebben gehad en er in de verre omtrek geen herberg is met een vergunning tot verkoop van sterke drank.
Dat onder de laatste bewoners, de familie De Koning, wegens ouderdom en uitsterven die zaak teloor is gegaan en dat hij zelf verzuimd heeft het recht tot verkoop van sterke drank in het klein aan te vragen. Hij verzoekt nederig dat hij alsnog een vergunning tot verkoop van sterke drank in het klein kan krijgen, omdat dat vanwege de ligging van het huis voor het publiek zo hoognodig is. En natuurlijk belooft hij alle wettelijke verplichtingen en bepalingen uiterst stipt te zullen nakomen.
Verbouwing boerderij anno 1935, uitvoerder S. Lavrijssen.
Bronnen: archieven Brabants Historisch Informatie Centrum.
