Na een periode van abnormaal hoog water die al enkele weken had geduurd, begon het op 31 december 1833 ook nog te stormen. Op Nieuwjaarsdag 1834 brachten de dorpelingen have en goed in veiligheid. Voor het rundvee was er geen ander onderdak mogelijk dan de kerk.
Pastoor Taabe schreef daarover in zijn parochiejournaal (liber memoriale):
"Maar binnen in de kerk kreeg men nog meer schade, omdat de Beesten van 7 ingezetenen in de Kerk geplaatst zijn. En aangezien vroeger in de Kerk begraven wierd, stortten de graven in en moesten de gaten met mest en rouwigheid gestopt worden.
Ook door de aasem der Beesten hadden het orgel, de altaren en alle meubelen veel geleden, waarvoor ik voor schadevergoeding 1.000 gulden van ’t Goevernement gekregen heb. Maar de kosten bedroegen nog honderden meer.
Ik had smorgens om half 10 uren een lezende mis gedaan en er was 7 man in de Kerk om mis te hooren. Met Driekoningen en op zondag een lezende Mis gedaan tot op den tweeden zondag na Driekoningen, toen het water begon te vallen en de hevigheid van den wind bedaarde. Hoe groot de devotie was, kan een ieder wel bedenken, vooral nog onder ’t bulken van de koejen."
Ook door de aasem der Beesten hadden het orgel, de altaren en alle meubelen veel geleden, waarvoor ik voor schadevergoeding 1.000 gulden van ’t Goevernement gekregen heb. Maar de kosten bedroegen nog honderden meer.
