Bij inbreken denken we niet direct aan vrouwen, want vooral bij deze vorm van diefstal is er sprake van het verbreken van sloten en andersoortig gewelddadig gedrag om binnen te komen. Laat staan dat je denkt aan een dame van zeventig jaar...
Justitie heeft tot ver in de negentiende eeuw het inbreken, vooral tijdens de nachtelijke uren, zwaarder gestraft dan het wegnomen van andermans geld of goed. Toch treffen we in de annalen van justitie van de ruim 1500 inbraken tussen 1815 en 1930 226 vrouwen aan. De meesten waren nog jong.
Zeventig jaar, twaalf inbraken
Onder hen echter treffen we ook de maar liefst zeventigjarige Catharina van den Bosch aan die met haar 35-jarige zoon Jacobus Kuistermans gearresteerd werd voor het plegen van maar liefst twaalf inbraken in de loop van 1836 tijdens de nachtelijke uren in de plaats Hoeven. Gegevens over hoe zij beiden te werk gingen, ontbreken helaas. Waarschijnlijk verrichtte haar zoon het leeuwendeel, maar justitie ontzag ook haar niet bij de strafoplegging. Op 11 april 1837 sprak het Hof van Assises in ‘s-Hertogenbosch het vonnis uit.
De procureur-Crimineel (later de Procureur Generaal geheten) eiste eerder dat ze beiden op het schavot moesten staan om gedurende een uur te pronk te worden gesteld met een papier op de borst, waarop hun misdaad zou worden uitgedrukt en voorts een gevangenisstraf van minstens vijf en maximaal vijftien jaren. Het Hof veroordeelde hen op 11 april 1837, en verminderde dit tot een half uur te pronk staan en een verblijf in een tucht- of rasphuis van respectievelijk vijf jaar voor de oude moeder en tien jaar voor zoonlief.
Om het volk op de hoogte te stellen werden de extracten gedrukt en aangeplakt binnen 's-Hertogenbosch en in de gemeenten van hun woonplaats Hoeven en de omliggende gemeenten Etten, Rucphen, Rozendaal, Gastel, Princenhage en Oudenbosch. Maar daar waren ze niet mee klaar. Zij moesten ook nog aan de staat een bedrag van 252,93 betalen wegens de kosten van het proces, die eventueel door lijfsdwang zou worden verhaald.
Justitie heeft tot ver in de negentiende eeuw het inbreken, vooral tijdens de nachtelijke uren, zwaarder gestraft dan het wegnomen van andermans geld of goed. Toch treffen we in de annalen van justitie van de ruim 1500 inbraken tussen 1815 en 1930 226 vrouwen aan. De meesten waren nog jong.
