Een doos vol familiefoto’s

Enkele dagen later tref ik in de brievenbus een bezorg-kaartje aan. ‘Uw pakket is afgegeven op nr. 61’ las ik. Dus direct naar de buren waar ik een groot postpakket in ontvangst kon nemen. Mijn nicht had op haar zolder diverse fotoboeken en familiedocumenten van haar enkele jaren terug overleden moeder (mijn tante Annie) bewaard. Gelukkig maar want daardoor zijn deze voor mij interessante foto’s en documenten van moeders kant niet verloren gegaan.

Mijn nicht had al via e-mail gemeld dat er ook een brief (uit 1954) van mijn moeder tussen zat. ‘Bijzonder om te lezen,’ had ze mij nog geschreven. Voor mij ‘heel bijzonder’ om 66 jaar later het handschrift van mijn op jonge leeftijd overleden moeder te zien. Helemaal bijzonder dat zij in de brief verhaalde over haar voorlaatste verjaardag. Het was een leuke dag met een tuiltje bloemen van mijn destijds 2-jarige zus en verjaardagsbezoek van haar vader en moeder/mijn opa en oma. Direct ging door mijn hoofd: wat voor bloemen zou zij hebben gekregen op die winterse januaridag in 1954? Ff googelen dus maar: het was koud en bewolkt. Mogelijk waren het chrysanten of bloeiende planten. De import van bloeiende bloemen uit het buitenland zou namelijk pas decennia later ‘gewoon’ zijn.

Binnen korte tijd was de eettafel bij mij thuis bedekt met foto’s. Heel veel portretfoto’s maar ook groepsfoto’s en foto’s van toeristische uitjes in de jaren dertig van de vorige eeuw. In een grote map vond ik een getuigschrift t.n.v. mijn oom voor het volgen van lager onderwijs van 1921-1927. Mijn opa ontving op 5 december 1932 een document van de Nederlandse Spoorwegen ‘ter herinnering aan zijne vijfentwintig-jarige dienstvervulling van 1907-1932'. Drie stuks distributiekaarten van opa, oma en een andere oom completeerden deze bijzondere verzameling documenten van de destijds in Orthen woonachtige familie.

Al snel kwam ik erachter wat dozen vol oude familiefoto’s kenmerkt. Er is weinig ordening. Al snel volgde een interessante speurtocht met vele vragen zoals: wie zijn al die mensen, waar is deze foto gemaakt en waarom wordt hier feestelijk bijeengekomen? Een kerstkaartje uit 1945 in een mini-enveloppe met afzenderinformatie was voor mij aanleiding een uitstapje naar de funda website te maken. Wat is er bekend over het adres van de afzender van dit envelopje? De woning met adres Anna van Vondelstraat 4 te Amsterdam blijkt nu 1.5 miljoen Euro waard te zijn. Met een paar klikken loop je anno 2020 virtueel door de hele woning. Daar zou ik nooit elektronisch zijn binnengetreden zonder deze doos familiefoto’s.

Mijn oudste zus kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en komt de inhoud van de doos met foto’s ook even van nabij bekijken. ‘Twee weten meer dan een’ denk je dan en dat blijkt te kloppen. Voor we het weten zijn we een paar uur verder. Ons valt direct op: wat een knappe meiden waren onze tantes vroeger. “Zie je dat mooie kapsel en die verzorgde kleding?" Er wordt in de jaren ‘30 strak in de lens gekeken, maar ook veel gelachen. Een toen nog jonge tante neemt zelfs de pose aan van een fotomodel. Nooit van haar verwacht! Eén ding realiseren wij ons nog meer dan voorheen: moeders kant van onze familie is voor ons (mijn zus en mijzelf) meer dan 60 jaar uit beeld geweest. Mooi om daar nu alsnog op te kunnen terugkijken. We hebben veel gemist... of toch niet?

Tot slot. Beste lezers van dit verhaal, koester oude familiefoto’s en persoonlijke documenten van uw familie. Gooi ze straks niet bij het leegruimen van de ouderlijke woning bij het oud vuil. Noteer de bijzonderheden achterop de foto’s nu uw (groot)ouders, ooms en tantes nog leven en iets kunnen vertellen over de personen achterop de foto. Bewaar alles in een doos op zolder. Huidige en toekomstige generaties gaan er vroeg of laat naar op zoek (en zullen u dan dankbaar zijn!). Tante Annie en Lida: bedankt!