Een klooster en een (klein)seminarie in Slikgat

Eerst werd bij het klooster een bestaand grootseminarie naar Slikgat verplaatst en in 1880 vonden de eerste wijdingen plaats. Het kleinseminarie of 'Serafijns Seminarie Langeweg' startte in 1887 en stond gelijk met een gymnasium. Het was een vooropleiding voor het grootseminarie waar men voor priester studeerde. De studenten of seminaristen hadden elk een 'chambrette' (klein slaapkamertje) in een lange rij in de slaapzalen op de tweede verdieping van het gebouw. Verschillende jongens uit Langeweg, Wagenberg en Terheijden zijn er gaan studeren en kapucijn geworden. Aangezien de kapucijnen vanouds een bedelorde zijn, gingen de Langewegse kapucijnen, blootsvoets in sandalen, ieder jaar ‘op termijn’. Zij liepen dan tot in de verre omgeving en klopten bij ieder huis aan voor een kleine (geldelijke) bijdrage.

Bijzonder was, dat daar tot 1944 ook een seminarie bij het complex hoorde. Ofwel een opleiding tot priester van die kloosterorde. Een priester-kapucijn werd pater genoemd. Een kapucijn die (nog) geen priester was, werd broeder genoemd.

Op deze foto is het grote complex te zien, bestaande uit kerk, klooster en seminarie, vóór de uitbreiding in 1930. Bij de bevrijdingsacties tijdens de Tweede Wereldoorlog eind 1944 werden alle gebouwen dermate beschadigd, dat het seminarie hier ophield te bestaan en er een nieuwe kerk moest worden gebouwd. Het kleinseminarie werd na deze oorlog voortgezet in Oosterhout als het Sint-Oelbert gymnasium.

Met de dorpsnaam Slikgat waren de kapucijnen niet erg tevreden. Reden om in 1910 aan de gemeentebesturen van Zevenbergen en Terheijden, Slikgat was deels grondgebied van deze gemeenten, om naamsverandering te vragen hetgeen werd toegestaan. Vanaf 1910 ging Slikgat als Langeweg door het leven.

Bron: Johan van der Made, Een klooster met seminarie op Slikgat, in: De Vlasselt Varia 37 (2014), blz. 36-37.