Een onbekende windhoutzaagmolen en ‘De Korenmolen’

De naam van deze onbekende houtzaagmolen was ‘De Hoop’ en de eigenaar was Jan Blanken. De molen is gebouwd in 1806. Hij moet aan de zuidzijde van de Leur hebben gestaan, aan de Korte Leur (Korte Brugstraat). De zaagmolen was aan de oostkant begrensd door eigendommen van P.A. Luijkx en gemeentegrond en ten zuid-westen en noorden door de eigendommen van de weduwe H. van Kuijk. Bekend is dat Willem Visser en Hendrik Nobel op de molen van Jan Blanken werkzaam waren en/of zijn geweest.

Voorbeeld van een achtkantige zaagmolen, hier in Zaandam

In 1820 werd Andries van der Poest Clement, eveneens woonachtig op de Leur, gevolmachtigd namens Cornelia Blanken-van Kuijk tot verkoop van onroerend goed, waaronder de zaagmolen ‘De Hoop’ en een loods. De molen werd voor f. 2.600,- verkocht aan Cornelis Korteweg, een aannemer in Klundert. Het ‘balkengat’ werd geruimd. Het balken- of balkgat was een ondiepe watergang waarin de voorraad boomstammen van een houtzaagmolen c.q. houtzagerij werd bewaard.

Het spoorloos verdwijnen van de molen op ‘de Leur’ ná 1820 en de aanwezigheid  van een windhoutzaagmolen bij aannemer Korteweg in Klundert, leidt tot de verondersteling dat Korteweg de zaagmolen rond 1820 heeft verplaatst naar Klundert. Bij de oprichting van het Kadaster in 1832 was de molen dus al verdwenen op de Leur  en wellicht komt hij daardoor ook niet voor in de geschiedschrijving van Leur!

Ten zuidwesten van deze locatie op de Korte Brugstraat zou de molen hebben kunnen staan.

In 1872 werd de molen op de molenwerf van de Gebrs. Korteweg te Klundert voor afbraak verkocht aan Arie Korteweg uit Klundert. Onderzoek naar de exacte standplaats van de molen heeft verder geen resultaten opgeleverd.

Een wél bekende molen op de Leur is de schors-, graan- en pelmolen die de Leurse molenbouwer Wouter van Rijmenam in 1840 in dezelfde omgeving van de Korte Leur, maar dan in noordwestelijke richting bouwde: ‘De Korenmolen’. In 1847 brandde deze af, maar herbouw en uitbreiding met een rosoliemolen volgde.

In 1856 werd de molen met het aangrenzend woonhuis verkocht aan Caspar Frencken, die er in 1859 een stoommachine in liet plaatsten. Bedrijfsleider werd Sybrand Heerma van Voss, de latere suikerfabrikant en neef van Frencken.

Na de dood van Frencken had de molen nog drie andere eigenaren, te weten Nicolaas Buys, Petrus Kruijssen en Adrianus Kemps, totdat Martinus van Eerd de molen kocht na alweer een allesvernietigende brand in 1915.

Na de herbouw, waarbij er een zuiggasmotor als aandrijving was aangebracht, werd er rond de jaarwisseling van 1919-1920 weer een kap met wieken geplaatst. Maar die was geen lang leven beschoren: tijdens een novemberstorm in 1921 werd de nieuwe kap er met wieken en al van afgerukt, waarna de molen het voortaan zonder wieken moest stellen.

De schoonzoon van Van Eerd, Cornelis Wijnen, maakte er een diervoeder-speciaalbedrijf met winkel van.

'De Korenmolen’ met winkel in 2015