Eieren halen

Aanvankelijk was het de armere bevolking die bij de rijkere boeren om eieren gingen bedelen voor ná de vastentijd, omdat er dan toch een overschot aan eieren was. Tijdens de vastentijd (40 dagen voor Pasen) mochten immers geen vlees, eieren of zuivelproducten gegeten worden.

In de loop der eeuwen veranderde het gebruik enigszins. Het werden de schooljongens uit het dorp die in groepen bij alle huizen en boerderijen langsgingen om eieren op te halen. Wie zelf geen kippen had, gaf centen.

Voorafgaand aan deze belangrijke woensdag maakten alle jongens een mooie stok door in de bast van een stevige tak figuurtjes uit te steken. Met die tak werd flink op de grond geroffeld bij het zingen van de traditionele eierliedjes:

"Vrouwke, vrouwke doet oe best, Haolt de eier uit oew nest, Van die witte hebben, God zal ze kennen, Eén ei is geen ei, 't-twidde is eenhallef ei, 't-derde is een paosei."

Deze tekst werd overigens voor de pastoor en de andere  'hoge heren' in het dorp niet mooi genoeg geacht. Daar zongen ze de volgende versie:

"Vrouwke loat oew kènder schoole goan! Wie zal ze leere? Onze-lieve-Here! Wie zal ze houwe? Onze-lieve-Vrouwe!", en dan weer gevolgd door het refrein.

Wie niet opendeed werd natuurlijk afgestraft met een eigen liedje:

"D'r is 'n gatje in de deur! Doar kèkt de gier'gen duvel deur!"

De opgehaalde eieren gingen in grote manden. Eén van de jongens werd aangesteld als de Judas, hij bewaarde het geld. Als onderscheid droeg hij een helemaal witte stok, zonder bast.

En aan het eind van de wandeling wachtte de picknick. Daarvoor waren de hele tijd al manden met boterhammen en koffie en thee meegezeuld. Tot slot van de mooie dag werden deze dan leeggegeten bij de Loonse en Drunense Duinen.