Door de ramp getroffen

De plaats Oisterwijk werd eveneens getroffen door deze catastrofe, maar dan op een andere manier. Getroffen door het leed van zoveel mensen verleende Oisterwijk, net als overigens heel Nederland en ook landen ver daarbuiten, op verschillende manieren hulp. Een van die vormen van hulpverlening was het opvangen van evacués die vanuit de overstroomde gebieden in Zeeland, Zuid- Holland en West- Brabant de wijk moesten nemen naar ‘drogere oorden’.

In het recente verleden werd in Moergestel een lijst gevonden, met daarop de namen van 17 gezinnen die in Oisterwijk als evacués verbleven hebben op het bungalow- vakantiepark “De Staalberg” aan de Scheibaan.
Van een aanzienlijk deel van deze gezinnen is het gelukt om, drieënzestig jaar na dato, nazaten te vinden die ons hun herinneringen aan het verblijf op de Staalberg nog hebben kunnen meedelen. De “ironie” wil dat dit park, hoewel het niet meer de naam “de Staalberg” draagt, anno 2016 ook weer in gebruik is als opvangplek voor mensen die hun huis en haard verlaten hebben. Het is namelijk in onze dagen een asielzoekerscentrum van het COA.

De opvang van evacués is wat Oisterwijk betreft niet de enige vorm van hulpverlening geweest. Ook waren er inzamelingsactie’s en andere concrete hulp, onder andere door het Oisterwijkse Rode Kruis. (de afdeling Oisterwijk van het Rode Kruis was als een der eerste korpsen in bijv. Ossendrecht aan het werk bij de eerste opvang van evacués in sporthallen, kazernes e.d.) Oisterwijk, en wat daar gebeurde en gedaan werd tijdens de watersnoodramp van 1953 is een verhaal op zichzelf. Een verhaal dat niet eerder werd verteld.

Ter illustratie van wat evacués die naar Oisterwijk kwamen meemaakten volgt hier in het kort het verhaal van het gezin van Abraham de Wijze. Dit gezin was afkomstig uit Kerkwerve, Zeeland, en zij kwamen op 2 april 1953 vanuit het overstromingsgebied in Zeeland op park de Staalberg in Oisterwijk aan. Dit gezin telde toen negen kinderen, en het was niet de eerste keer dat zij van huis en haard verdreven werden. In maart 1944 al, werden zij vanwege de Duitse bezetting naar kamp Orvelte (een kamp waar joodse Nederlanders dwangarbeid moesten verrichten) overgebracht. Na vele omzwervingen kwamen zij weer terug in de provincie Zeeland, van waaruit zij dus in februari ‘53 weer verdreven werden vanwege de watersnoodramp.

Een meer uitgebreide publicatie over het Oisterwijkse park de Staalberg tijdens de watersnoodramp van ’53, en de hulp die Oisterwijk heeft geboden, is in voorbereiding bij de stichting het Kwartier van Oisterwijk. De titel wordt net als die van deze bijdrage: Door de ramp getroffen.

Beide foto's komen uit Collectie van Ad Wolfs Adr. Zn. uit Moergestel