In de beginjaren van de vorige eeuw werd er een voetbalclub opgericht op de Berglaren. Aan belangstelling geen gebrek. Er stond een groen, houten gebouwtje dat als kleedkamer diende voor de thuisspelers. Wasgelegenheid was er niet, de spelers moesten zich thuis maar wassen. Uitwedstrijden werden per fiets bezocht.
De tegenstanders verkleedden zich bij cafe P. van Dooren op de Oudestraat in de schuur. Daar stond een groot vat met water en elf kommen plus handdoeken. Het speelveld was niet afgerasterd, door de week speelde de jeugd uit de omgeving er: vliegers oplaten, voetballen en zelfs kuiltjes graven. Entree werd er tijdens de wedstrijden niet geheven.
De spelers waren dorpsjongens en in het doel stond een invalide. Deze man had in zijn kinderjaren de Engelse ziekte gehad en was daardoor klein van stuk gebleven. Uitgedost in een normaal voetbalpak leek hij meer op een aangeklede aap. De tegenpartij trapte de bal meestal boven in de hoek waar de keeper toch niet bij kon, vandaar dat ze bijna altijd verloren.
Leo van Koll had op de zaterdag voor de wedstrijd weer eens heel veel dorst gelest. Hij stond daardoor nog niet zo vast op zijn benen en hij had het echt moeilijk. De 'gool' wiebelde steeds en bleef maar niet op zijn plaats staan. Leo zag twee ballen en dan is het uiterst moeilijk om de juiste bal te raken.
Als men dingen ziet die er niet zijn, noemen ze dat een fata morgana. Dat komt veel voor in de woestijn, de reizigers zien dan een oase die er niet is.
Plotseling riep een toeschouwer van de zijlijn: “Leo, gij kunt niet voetballen, gij kunt alleen maar zuipen!” Leo keek met lodderige ogen in het rond, maar wist niet van welke kant er geroepen was en riep met een dubbele tong: “en gij, en en gij, kunt het geen van tweeën niet!”
Het publiek schaterde van het lachen en heeft deze stunt nog jarenlang met veel genoegen doorverteld.
Dooren op de Oudestraat in de schuur. Daar stond een groot vat met water en elf kommen plus handdoeken. Het speelveld was niet afgerasterd, door de week speelde de jeugd uit de omgeving er: vliegers oplaten, voetballen en zelfs kuiltjes graven. Entree werd er tijdens de wedstrijden niet geheven.
