Op maandag 18 september 1944, de dag dat Eindhoven werd bevrijd, trok mijn oom Ad van de Ven, zoon van Januske van de Ven, met enkele van zijn broers naar het buurtschap Oosterens in Volkel waar een dag eerder tijdens een bombardement op de toen nog Duitse vliegbasis Volkel een splinterbom was terechtgekomen.
Daarbij werd ook het huis van Hannes van den Heuvel en Nettie Govers getroffen, waarbij alleen de baby het overleefde die werd geadopteerd door baker Hanna Bongers. Op hun terugtocht naar Boekel kwamen ze langs het huis van de familie Jonkers, gelegen op de NO-hoek Volkelseweg / Peelse Huis. Daar stond een vrachtwagen van het merk International voor het huis, met op het linkerportier de tekst “A.J.C. Hoogwerf =Rotterdam=”.
Het bleek dat deze was gestolen en vervolgens achtergelaten door vluchtende Duitse soldaten. De jongens vermoedden dat de brandstof (hout, turf of kolen voor de gasgenerator) opgeraakt was.
De jongens die op het Molenwijk woonden, dachten verder geen moment na, snelden naar huis, haalden hun paard van stal en trokken even later de vrachtwagen bij hun thuis achter het huis.
In de cabine van de wagen vond Ad in het dashboardkastje een zilveren vork met daarop o.a. de letters A.H., waarschijnlijk de initialen van de eigenaar van de vrachtwagen, Antoon Hoogwerf.
Of zou de vork zijn achtergelaten door de Duitse soldaten en stond de afkorting voor Adolf Hitler? Hoogstwaarschijnlijk niet. De vork werd afgewassen en bij het andere bestek in de keukenla gelegd.
Ondanks dat de oudste broer Jan meteen de carburateur van de motor had stukgemaakt, om te voorkomen dat iemand er meteen mee weg kon, werd de wagen twee dagen later ’s nachts alsnog weggehaald, gevorderd (in de betekenis van geconfisqueerd) door de “Boekelse ondergrondse”.
Later hoorde Ad dat die de vrachtwagen naar een ander transportbedrijf van een zekere Jan Maas in het kleinere kerkdorp Venhorst had gebracht.
Jan Maas had ook een “International” vrachtwagen. Daaruit werd de nog goede carburateur overgezet op deze wagen, maar die paste niet goed. Daarom werd uiteindelijk de vrachtwagen tegen een kleiner wagentje geruild met het Eindhovense Garagebedrijf Van Der Meulen .
Het enigste wat dus was achtergebleven, was die zilveren vork. Zo’n 45 jaar lang zou deze vork bij de familie Van de Ven op het Molenwijk, later Julianastraat, in gebruik zijn. Daarna ging de vork eind jaren '80 mee met Ad zijn zus Gerda, die de laatste was die in het ouderlijk huis woonde. Zij verhuisde naar een flat aan het Sint Agathaplein, eveneens te Boekel. Daar bleef ie weer totdat Gerda in het voorjaar- / de zomer van 2015 in “De Watersteeg” te Veghel kwam te wonen. Even verbleef ie bij een nicht om vervolgens, weer in handen terug te raken bij mijn dan inmiddels 87-jarige oom Ad die dit verhaal rond de vork wist te vertellen.
Daarbij werd ook het huis van Hannes van den Heuvel en Nettie Govers getroffen, waarbij alleen de baby het overleefde die werd geadopteerd door 
De jongens die op het Molenwijk woonden, dachten verder geen moment na, snelden naar huis, haalden hun paard van stal en trokken even later de vrachtwagen bij hun thuis achter het huis. 
Ondanks dat de oudste broer Jan meteen de carburateur van de motor had stukgemaakt, om te voorkomen dat iemand er meteen mee weg kon, werd de wagen twee dagen later ’s nachts alsnog weggehaald, gevorderd (in de betekenis van geconfisqueerd) door de “Boekelse ondergrondse”.
