Tijdens de Tweede Wereldoorlog overlijdt, op zondag 26 januari 1941 Petrus Strik, burgemeester van Best, geboren te Uden 30 april 1881. Bij de families in Uden is geen telefoonverbinding, door de heer Louwers, een goede kennis, wordt het droevige nieuws overgebracht.
Rouwbrief. Klik voor een vergroting
Afgelopen week was het tachtig jaar geleden dat ‘Ome Piet’, zoals de familieleden hem nog steeds noemen, overleed. Hij was vanaf 1929 de burgervader van Best. Een trouwe kerkbezoeker en overlijdt dáárin plotseling. Noordbrabants Dagblad Het Huisgezin en De Zuid-Willemsvaart doen uitgebreid verslag van overlijden en uitvaart.
Op de avond voor de uitvaart volgt een ‘Plechtige rouwzitting van den Gemeenteraaad,’ waarin de overleden burgervader werd herdacht. Op de schoorsteenmantel het met rouw omfloerst portret. Secretaris Van Zeeland sprak: ‘burgemeester Strik was goed en gul voor de armen en verlangde naar juli 1941 het bereiken van de leeftijdsgrens en tevens zijn aftreden.’
Donderdag 30 januari was de uitvaart en begrafenis. Familieleden uit Uden arriveerden vermoedelijk via Boxtel per trein.
Harmonie De Eendracht gaat de lijkkoets voor
De Edelachtbare Petrus Johannes Cornelis Strik was ongehuwd en had tijdens het burgemeestersschap zijn pension ingenomen bij de Zusters van de Choorstraat. Daar ook vertrek van de rouwstoet, voorafgegaan door Harmonie De Eendracht. Met omvloerste vaandels spelen zij treurmuziek. Familie, waaronder broer en zussen, leden van de gemeenteraad en personeel van de R.K. Jongensschool, de kloosterzusters, leden van gedeputeerde staten, provincie en Tweede Kamer woonden de uitvaart bij. Net als burgemeesters uit de omgeving, vertegenwoordigers van N.V. BATA. Rijkspolitie van Best, de Brigadecommandanten der Rijksveldwacht. Voorafgaand aan de lijkkoets wordt het kussen gedragen waarop de ambtsketen. De overledene had een goed hart voor de armen en was het daarom voor leden van de St. Vicentievereniging een grote eer de lijkkist de kerk binnen tedragen.
Rouwstoet, met o.a. de Zusters van de Choorstraat
Er was ’buitengewone groote belangstelling’, daardoor was de St.-Odulphuskerk tot de laatste plaats bezet. Het priesterkoor geheel in rouw gedompeld terwijl een zee van licht ontstoken. Met een Plechtige Drieherenmis zong het kerkkoor de Missa de Requiem van Dobbelsteen onder leiding van J. van Vroenhoven; aan de zijaltaren werden nog H. Missen gelezen.
Na de plechtige dienst vond op het erachter gelegen kerkhof de teraardebestelling plaats.Er was voor ieder nauwelijks een zichtbare plaats. Handmatig wordt het stoffelijk overschot neergelaten in de (nieuwe?) grafkelder naast de 80 cm hoge zerk van het familiegraf van familieleden De Wert. (Door de aanwezige zerk was de plaats van de destijdse ‘teraardebestelling’ terug te vinden.)
De kist op het graf
‘Een broer van burgemeester Strik bedankte voor de eer aan den overledenen bewezen.'Na de begrafenisdienst, namen familieliden de ambtsketen mee, het persoonlijke bezit van Peter. En daarna bij het zeldzame gebruik in Uden opgehaald en terug gebracht later volgde een jarenlang ‘getouwtrek’ over de ketting.
Rouwenden bij het open graf
In het begin van zijn burgemeesterschap bezocht Piet Strik de BATA vestiging in Zlin, Tsjecho-Slowakije, vertellen familieleden. Een fotoverzameling toont zijn bezoeken.
Na de in Uden geboren Petrus Strik, was in de zestiger jaren G.I.M. van Kemenade uit Uden gedurende twee jaar waarnemend burgemeester van Best.
Na de oorlog raakt de grafsteen in verval en wordt het graf geruimd. In 2009 werd het opnieuw in gebruik genomen, voor het stoffelijk overschot van Piet Beerens.
Zit nog steeds met de vraag was het een bestaande grafkelder of nu, met de winterse omstandigheden gemetseld.
Jaren terug werd aan tegenover gelegen zijde de grafkelder zelf geruimd.
Geheel betegeld met bovenaan een rij met een opdruk van kruisjes.
Jammer had ik de camera niet bij me.
Rini de Groot.
zei op 28 juli 2021 om 22:55
Sprak vandaag een zekere de Wert (89) hij kon zich nog herinneren
gezeten in de kleuterklas langs de baar liep van Burgemeester Strik.
