Gerrit Terburg werd geboren in Beugen op 15 februari 1843. Zijn vader, Bernardus Terburg, was afkomstig van Nijmegen. Hij was borstelmaker van beroep. Zijn kinderen werden geboren achtereenvolgens in Grave (1824), Erp (1829), Boxmeer (1831, 1834 en 1836) en Beugen (1838, 1840 en 1843). Blijkbaar trok Bernardus weer verder als iedereen voorzien was van voldoende borstels.
Uit gegevens van het Zoeavenmuseum te Oudenbosch blijkt dat Gerrit van daar via Brussel naar Rome is vertrokken. Zijn motief is niet bekend. Waarschijnlijk zat er wat avontuurlijk DNA in de familie, want ook zijn zonen kozen niet alledaagse beroepen, zoals jachtopziener-veldwachter, militair in het Koninklijk-Nederlands-Leger (KNIL) en nog een jachtopziener.
Pauselijke zegen voor Gerrit Terburg, die van 1866 tot 1868 in italië vocht als zoeaaf
De meeste zoeaven uit deze streken gingen eerst naar Oudenbosch en dan naar Brussel. Gerrits handtekening onder de Feuille d'enrolement te Brussel (30 april 1866; ter inlijving als zoeaaf) luidt "Gradus ter Burg". Er staat daar vermeld dat hij de Belgische nationaliteit heeft, wat dus niet juist is. Gerrit vertrok op 5 mei 1866 naar Rome en was 15 mei 1868 weer terug.
Hij was betrokken bij de campagne van 1867 en vocht in de slag bij Mentana. Daarvoor kreeg hij de onderscheiding met medaille "Bene Merenti". Legernummer 2876.
Ook bracht hij een pauselijke zegen mee naar huis. Die is drie generaties geldig, dus voor mij helaas niet meer! Het document was nog in bezit van een zoon van Janus Terburg in Beers en later van diens dochter Marie van Riet-Terburg, mijn moeder.
Lezenswaard is het boek van W. Zaal, De vuist van de paus (uitgeverij Aspekt, 1996). Ook een bezoek aan het museum in Oudenbosch is de moeite waard.
