Struise boerinnen aan het werk, bonkige boeren die hun waar aan de man brengen of kinderen op het erf; samen vormen deze beelden de prentbriefkaartenreeks ‘Brabants Dorpsleven’. Je vindt ze op een nieuwe site van het BHIC: ‘Brabants Dorpsleven’. De site is ontwikkeld in nauwe samenwerking met de initiatiefnemers en verzamelaars Jac. Biemans en Albert Pennings.
Deze mooie kaart van de boerin met poffer bij de waterput komt volgens onze informatie uit Boxtel. Het is een kaart uit 1914, uitgegeven door Verlag Ludwig Simon, Berlin. De fotograaf is onbekend. Typerend voor de ansichten uit die tijd, en voor Brabants Dorpsleven. Het rauwe boerenleven werd vastgelegd, maar dan wel met een gouden randje van poffers en zondagse kleding.
Toch geven de foto’s van Brabantse mensen in hun omgeving een uniek inkijkje in het leven en werken van Brabanders van begin 20ste-eeuw; een periode waarin het versturen en verzamelen van prentbriefkaarten een ware rage was en de ene na de andere uitgever zich grif op deze nieuwe markt begaf. Fotografie was in die tijd nog bijzonder en fotografen en uitgevers wisten wat de mensen mooi vonden én wat goed verkocht.
Deze foto-oproep verscheen in de rubriek 'Kijk naar Toen' in De Meierij, waarin we op zoek zijn naar de persoonlijke verhalen achter een foto.
di doe me denke an ons moeder de vadderlukku huis. ja huis , ut waar un klein boerderijke . mi gediltuluk strooiju dak , de rest waare wa pennukkus.. binne hadde nog bed steeju, wor wij es klein kiendjus in sliepe . ons vadder ree in dun orlog de melluk waoge . mi nu hit en sjeesku .en mi en dan ging ie mi ons moeder en ,,toen nog ,,, twee kiendjus nur westerhove . , op ut lovere wor da boerderijke ston . kijk dur haaiju ze ok unnu watterput , wor watter ut gehaold wier vur um te kooke. mer heb dur dikkuls an gedogt . da houte skijthuis an de binnekant van de boerderij ston dur mer 12 voet ongeveer vandan . en un stuk of zes koeiju mi dur zeik en stront waar nie veul weijur
weg .. zoo , da sijpulde ok in die watterput. moet muskien wa vitamienu in gezeete hebbe, want mun opa en ooms en tantes hebbe ut nog behorluk lang overleeft . zen dur nog meer mense die da sort watter hebbe gepruuft
