De boerderij van vroeger is voor mij een rijke bron van nostalgie. Daarbij spelen wisselende geuren, een belangrijke rol. Dus zeker niet alleen maar stank! De pasgerooide prei, de vers geplukte, puur biologische tomaten, het zongedroogde, kruidige hooi, het pasgemaaide, sappige gras, het boterzurig kuilvoer, de hand-versnipperde mangelwortels, de ammoniakrijke lucht in de kippenstal etc. etc. Het zijn unieke, herkenbare boeren-parfums die garant staan voor een heimwee-opwekkend geurenfestival!
Ze keek me met haar kraaloogjes geringschattend aan. Alsof ze wilde zeggen: “Zo’n sukkel kunnen we hier niet gebruiken.” Daarmee vertolkte ze de stemming van haar negen soortgenoten. Ik stond inderdaad futloos, zwaar leunend op mijn riek, in haar kot. Met heel veel moeite had ik de kruiwagen voor hun varkenskooi getrokken. Nu kwam het erop aan om de soppende mestdrek, vermengd met stro, met een ferme zwaai over de muur in de bak te deponeren. De donkere stal rook muf en vochtig. Een doordringende ammoniaklucht sneed mijn piepende adem af. Mijn ogen prikten. De dames waren al stevig, elk ongeveer 70 kg. Bijna klaar voor het slachthuis. Door de te lang uitgestelde mestbeurt was het een kliederboel en de vloer spekglad. Bij mijn eerste poging ging ik al onderuit. Ik belandde eerst op een van de spekruggen en daarna op mijn kont in het riekende goedje. Bij een onbeholpen poging om mijn val te breken draaide ik om mijn as waardoor ik als een rolmops werd gemestsausd. Daar lag ik dan, nu met 10 paar guitig kijkende oogjes boven me. Ik glibberde op en stelde mijn beeld van de hel bij. Wat een stank en wat een positie! Alleen de duivel ontbrak!
Strompelend kruide ik het piepend mestbakje naar buiten. Met mijn laatste krachten duwde ik mijn drekvrachtje de mestvaalt op.
Met een plof viel ik op het gras onder de oude perenboom, verscholen achter de werktuigenloods. Langgerekt en uitgeteld. De bijna rijpe peren aan de doorhangende takken zwierden als kuipjes aan de zweefmolen. Ik had het gevoel te sterven en op weg te zijn naar de hel…
Het was allemaal zo leuk geweest, gisteravond op ons boerderij-feestje. Ik had dorst van het stevige boerenwerk en wilde de cola-tic wel eens proberen… De dames waren een en al voorkomendheid om dit hemelse mengsel te serveren. Pas na 6 stevige glazen kwam ik er achter dat de tick van Stroh-Rum afkomstig was. Te laat! Dit goedje bevat 80% alcohol…Voor het eerst sinds mijn babytijd kon ik niet alleen de trap op.
‘s Morgens stond toch de uitgestelde uitmest-klus bij onze knorrende ladies op het programma… Na een paar uur herstel onder de perenboom krabbelde ik op en maakte zo goed en zo kwaad als ik kon, mijn mestklus af. Daarbij erop lettend dat niemand mijn zwalkgang zag. Ik dropte mijn penetrant riekende kloffie in de wasteil en zelf kroop ik onder de douche en… terug in bed.
Toch was Henks werk voor die dag nog niet gedaan. Benieuwd naar het vervolg?
Genoten van je verhaal dat je - letterlijk - in alle geuren en kleuren vertelt, Henk! Ik denk dat veel fragmenten uit je verhaal de nodige herkenning bij anderen oproept.
