Naar Oss? Geen haar op hun hoofd! Alleen al het idee is de Berghemnaren eind jaren tachtig een gruwel. Dat Ravenstein en Lith ooit nog eens op eigen verzoek zouden samengaan met de grote buur, zou voor de bewoners van Berghem toen volstrekt ondenkbaar geweest zijn. De slogans lieten dan ook aan duidelijkheid niets te wensen over: “Ik heet De Vos en ik háát OSS!” en “Berghem + Oss: wij de klos.”
Het rommelt in Noord-Brabant als de Commissie Schampers (oud-burgemeester van Uden) in 1989 aan de slag gaat met herindelingsplannen. In Berghem wordt de Stichting tot behoud zelfstandigheid van Berghem in het leven geroepen. Men vreest dat de geplande herindeling niet alleen zware industrie in het dorp zal brengen en minder subsidies voor verenigingen, maar vooral ook dat de eigenheid van Berghem aangetast zal worden.
Hoewel menig plaats in verzet komt tegen annexatieplannen, spant Berghem de kroon in het bedenken van protestacties. Tijd voor actie dus! Het plan is om in december 1989 met duizend mensen naar het provinciehuis in Den Bosch te fietsen, onder aanvoering van wielrenner en Berghemnaar Gert-Jan Theunisse. “Operatie Schampschot” gaat de actie heten. Maar Theunisse is geveld door de griep en het weer is erg slecht. Slechts een klein groepje volhardt op de fiets; anderen volgen met de auto, bus of tractor. Berghem laat hoe dan ook zien het er niet mee eens te zijn.
Een half jaartje later trekken opnieuw honderden Berghemnaren naar de provinciehoofdstad. Ze stuitten onderweg in Oss op een blokkade, omdat de burgemeester de groep van de N50 wil weren. Maar de actievoerders laten zich niet stoppen en bereiken Den Bosch.
Als laatste klapstuk moet een helicopter een levensgroot bezwaarstuk over het provinciehuis draperen, maar wat de boze Berghemnaren ook bedenken: de annexatie blijkt onvermijdelijk. Uiteindelijk resteert niets anders dan het verbroederingsfeest in het Osse café De Fleur. Echter niet zonder een protestlied ten gehore te brengen!
“Hier op het bijna laatste uur, mogen wij nog klagen op de muur Klagen zijn wij niet gewend, dat weet ieder die ons kent Maar als het toch zo moet, zie het dan als laatste groet Zelfstandig Berghem is geweest, maar beste mensen op't moment dat u dit leest Zal iedereen steeds blijven schrijven: Berghem zal altijd Berghem blijven.”
Het rommelt in Noord-Brabant als de Commissie Schampers (oud-burgemeester van Uden) in 1989 aan de slag gaat met herindelingsplannen. In Berghem wordt de Stichting tot behoud zelfstandigheid van Berghem in het leven geroepen. Men vreest dat de geplande herindeling niet alleen zware industrie in het dorp zal brengen en minder subsidies voor verenigingen, maar vooral ook dat de eigenheid van Berghem aangetast zal worden. 
“Hier op het bijna laatste uur, 
