Hendrikus Johannes van Vorst (1867-1927)

Aanvankelijk leek hij gewoon in de voetsporen van zijn vader te zullen treden. Na de lagere en de Latijnse School doorlopen te hebben, behaalde Van Vorst de hulpakte voor onderwijzer.

Maar na een mislukte verloving trad hij op 23 april 1890 als novice in in het kapucijnenklooster te Babberich, waar hij in 1891 de geloften aflegde. Op 21 december 1895 werd hij in de Bossche Sint-Jan tot priester gewijd. Als pater Coelestinus ging hij verder in het klooster van de kapucijnen in Tilburg, waar hij retorica, filosofie en theologie studeerde. Zijn wens om missionaris te worden werd aanvankelijk niet gehonoreerd. Zijn oversten vonden dat hij niet gehoorzaam genoeg was.

Uiteindelijk vertrok hij in april 1901 toch naar de missie in Syrië, maar de inschatting van eigengereidheid was niet onjuist geweest. Hij raakte er in conflict met zijn overste en in augustus 1902 keerde hij terug naar Tilburg, waar hij zich vooral aan de bijbelexegese wijdde.

Via publicaties onder de titel “'Christus in de Sociale Actie”, de brochure De Kerk en de Boterham en via lezingen propageerde hij dat arbeiders zich in katholieke vakorganisaties zouden verenigen. Zijn optreden wekte verzet in kerkelijke kringen en uiteindelijk trad hij in december 1907 uit. Bijna tien maanden later trouwde hij in ’s-Gravenhage met Helena Johanna Margaretha Mumsen, met wie hij een zoon en een dochter kreeg. Vanaf juli 1925 leefde het echtpaar gescheiden van tafel en bed. Van Vorst stierf op 7 januari 1927 in Parijs aan maagkanker.

Lees de uitgebreide biografieën van Coelestinus (die zich zelfs enige tijd atheïst noemde) door Paul van Dun op Thuis in Brabant en het Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland.