
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Het was toen een nieuwe wijk en Nachtegaallaan 57 kreeg ons als tweede bewoner, na de familie Otjens. De straat was rond 1950 aangelegd als onderdeel van de Vogelwijk.
Deze wijk werd begrensd door de Burgemeester van de Elzenlaan aan de westelijke kant helemaal tot aan de Landweerstraat – de oude middeleeuwse oostelijke grens van Oss, vroeger beschermd door een landweer. Dit gebied stond tot aan die tijd bekend als Schayks Veld, genoemd naar het kleine gehucht Schayk dat halverwege tussen Oss en Berchem lag.
Er stond hier een middeleeuwse kapel die in 1925 was afgebrand. De naam Kapelsingel herinnert daar nog aan. De Vogelwijk omvatte de zuidelijke helft van het oude Schayks Veld. Niet ver van de kapel stond het ‘hagelkruis’, misschien zelf van nog oudere, Germaanse, oorsprong, dat zou kunnen verwijzen naar een runenteken dat inderdaad als een afzwering werd gebruikt tegen hagelschade. De Hagelkruisstraat is daar naar vernoemd.
De noordelijke grens van de Vogelwijk was de Berchemseweg en de zuidelijke grens de spoorlijn. Hier liep een pad, dat grotendeels nog aanwezig is, parallel met de Spoorlaan die rond die tijd werd doorgetrokken tot aan de Landweerstraat. Het grootste gedeelte van dit gebied bestond voorheen uit landbouwgronden. Het gebied werd doorsneden door de Teugenaarstraat – tot die tijd een zandpad. Waarschijnlijk genoemd naar de teugenaars die boten langs de Maas trokken en over dit pad weer terugliepen naar de Maas, ergens in de buurt van Cuijk?
Wij woonden dus op no. 57, het eerste huis met een plat dak, komende vanuit de Spoorlaan. Op de luchtfoto is dat het eerste huis aan de linkerkant. Wat ik me van de straat in de jaren ‘50 herinner, is dat er naast ons een stuk wei lag (met een paard erop). Langs de spoorlijn zelf was het nog een woestenij, wij noemden het ‘de kuilen’ omdat we daar in rond konden dolen.
Benieuwd naar Pauls verdere herinneringen aan de gezinnen die hier toen woonden, de winkels en de mensen die langs de deur kwamen? Lees dan hier verder.