Herinrichting gemeentehuis

Het is 7 januari 1936: Gedeputeerde Staten verzoeken het gemeentebestuur om een specificatie van een bedrag van ƒ 53,60 dat is uitgegeven voor een reis naar Amsterdam. Waar was dat nou voor nodig, willen ze weten.

Wat blijkt? Burgemeester, wethouders, drie leden van de Raad (bouwkundigen van de verbouwingscommissie), de waarnemend gemeentesecretaris en de plaatselijke vertegenwoordiger van de bezochte meubelfirma’s zijn naar Amsterdam geweest om te kijken naar kantoormeubilair, gordijnen en karpetten voor het gemeentehuis.

Voor deze acht mannen is een retourtje 3e klas (à ƒ 2,95 per persoon) Den Bosch-Amsterdam gekocht. Daar zijn ze met de tram gegaan (voor ƒ 3,00 in totaal). ’s Middags hebben ze voor ƒ 11,00 geluncht en voor hun vertrek uit Amsterdam nog eens voor ƒ 16,00 gedineerd. En het was maar goed ook dat ze gegaan waren!

"Het feit, dat één der bezochte firma’s te Amsterdam, blijkens de algemeene overtuiging der aan het bezoek deelgenomen hebbende personen, absoluut minderwaardig materiaal had geoffreerd, heeft de door ons gevoelde noodzakelijkheid, om de te koopen meubelen vooraf te bezichtigen, op de meest overtuigende wijze bevestigd" schrijven B en W.

Deze indrukwekkende zin overtuigt helaas Gedeputeerde Staten niet. Ze reageren laconiek: Schrap dat bedrag maar, het had niet uit de gemeentekas betaald mogen worden. Koel analyseert de provincie dat de uitgave "overbodig – want niet in het gemeentebelang geëischt" was. En de Raad stelde vervolgens keurig een begrotingswijziging vast.

Wie het geld daarna bij de reizigers geïnd heeft, vertelt het verhaal niet.