De bewoners van de Langstraat en het Land van Heusden en Altena hadden regelmatig last van natte voeten doordat de rivieren buiten hun oevers traden. Daarom moest de Maasmondwet van 1883 de Maas beteugelen. Door het graven van de nieuwe rivier, de Bergse Maas, werd het rivierwater namelijk beter afgevoerd.
Maar de betere bescherming tegen overstromingen had ook een keerzijde, want door het graven van de Bergse Maas werden talloze op het kaartje in rood aangegeven eeuwenoude wegen en contacten afgesneden.
Om die reden kreeg de wet een subartikel ‘tot behoud van de gemeenschap met en tot herstel van de gemeenschap over de nieuwe rivier’. Drie gratis pontveren en een brug moesten de bestaande contacten instandhouden. Zo kwam er in juli 1894 tussen Drongelen en Waalwijk een kabelpontveer.
Het werd een pont met een zogenaamde ‘ontploffingsmotor’ op petroleum, een wonder der techniek dat zijn naam alle eer aandeed toen het op 20 maart 1895 letterlijk ontplofte. Nog dat jaar werd het veer vervangen door een stoompont.
Ten behoeve van de veerdienst werd er in 1893 een dubbele dienstwoning en een magazijn gebouwd, in 1901 kwam er een steenkolenloods en in 1902 een dienstwoning bij.
Maar de betere bescherming tegen overstromingen had ook een keerzijde, want door het graven van de Bergse Maas werden talloze op het kaartje in rood aangegeven eeuwenoude wegen en contacten afgesneden.
