Het enige kerkpad dat van de Antwerpsebaan naar de kerken in Helvoirt liep was via Den lagen Dries. Het waren allemaal zandpaden, ook naar Den lagen Dries. Voor het huis was het allemaal laagland. In de winter stond het grootste gedeelte onder water, behalve deze enige woning aan het zandpad. Dat pad was wel zo breed dat er een vrachtwagen door kon rijden om het huisje te bevoorraden.
Dit huisje uit 1800 was de enige woning die langs het kerkpad stond en daar was het droog. Het drinkwater kwam uit een waterput en was van goede kwaliteit. Voor beide woningen is er later wel een pomp op aangesloten voor binnen. Na de oorlog kregen ze elektra aangelegd. Een waterleiding is er nooit aangesloten geweest.
60 Meter van het huis was een wel, die zorgde het hele jaar voor een natte boel en werd indien nodig gebruikt als brandkuil voor het blussen van het huisje. In de zomer kon het vee er komen drinken. Het stond er nooit droog en in de winter kon men op de weilanden schaatsen richting de Achterstraat.
Het huisje in 1968. De eerste woning op de hoek is uit 1962, de andere twee zijn later gebouwd (foto: J. Herber, 1968)
Het zandpad liep voor het huisje met een bocht naar het protestante kerkhof. Rechtsaf ging men over een zandpad naar de protestantse kerk en linksaf over een pad tussen de weiden naar de Achterstraat en rechtdoor naar de katholieke kerk in het dorp via de Kerkstraat.
Het huisje had zonstenen aan de binnenkant en was aan de buitenkant uit ijsselsteentjes opgetrokken. Het dak was met riet gedekt. Links woonden Janus en Mie v.an Wijk. Rechts woonden Sjef en Antje Kuipers. Dit waren ook de laatste bewoners.
Het was een eenvoudig dubbel huisje, met bij de achterdeur de geut en de trap naar de zolder. Je kon er wel van binnen uit naar de plee. Verder was er een grote kamer met de voordeur en een bedstede langs de open schouw met op de zolder een rookschouw. Vanaf de kamer kwam men in een klein kamertje met een bed en verder ingericht met twee stoelen en een tafeltje, voor de ontvangst van dokter en pastoor. Voor de kinderen was het geen pretje om op de zolder te slapen in de winter, het was er koud en de stuifsneeuw kwam er op diverse plaatsen naar binnen.
Janus en Mie hebben er bijna heel hun leven gewoond. Janus werkte als los arbeider in de bossen.
Janus en Mie van Wijk en Marion Herber (foto: J. Herber, 1968)
Achter het huis stond een stalletje van wilgentenen, met leem besmeerd, wit gekalkt en met oud Hollandse pannen gedekt. Binnen was een varkenskooi en een plaats voor de geit. Verders stond het er vol met konijnenkooien, want zijn hobby was Vlaamse hangoorkonijnen houden. Onder de kooien roestten en legden er de kippen; ze liepen binnen vrij rond en konden ook naar buiten als het luikje open was.
In zijn hof stond er voldoende groenten en fruit voor heel het gezin. Buiten zijn hof was er voldoende gras voor de geit, het varken en de konijnen. De familie en het vee kwamen niets te kort!
In de eerste woning van de drie nieuwbouwwoningen op de eerste foto woont G. Veltman, dan J. Herber en M. v. Iersel. De eerste woning op de hoek is uit 1962, de andere twee zijn later gebouwd. J. Herber is later verhuisd.
