De kinderen van wever-koopman Bernardus Somers bewoonden een huis uit 1872, naast de kerk van O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen, aan het van oorsprong middeleeuwse driehoekige plein. Ze vermaakten dit huis aan zusters ‘die zich moesten wijden aan het onderwijzen der Heikantsche jeugd’.
Ook schonken zij de grond voor de bouw van het kerkelijk centrum. Pastoor Leonardus van der Steen voerde deze laatste wilsbeschikking uit en stichtte een klooster. Architect C.F. van Hoof nam de verbouwing voor zijn rekening en in 1902 namen de Zusters van Liefde van Tilburg het gebouw in gebruik als bejaardenhuis.
Na een paar jaar was er geld voor enkele klaslokalen en begonnen de zusters met het geven van onderwijs. Het klooster omvatte aanvankelijk het woonhuis uit 1872, maar in 1907 breidde C.F. van Hoof het geheel uit, met een haakse vleugel links van het huis, waarin een neogotische kapel.
De uitbreidingen en wijzigingen van 1931 en 1939 waren van de hand van architect Th. N. Kennis. Intussen waren er ook enkele ‘pensiondames’ komen wonen.
Het klooster aan De Schans 123 is in oktober 1960 opgeheven. Het gebouw diende tussen 1978 en 2005 als wijkcentrum. Samen met de kerk en de pastorie vormt het een markant ensemble in een beschermd stadsgezicht.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Ook schonken zij de grond voor de bouw van het kerkelijk centrum. Pastoor Leonardus van der Steen voerde deze laatste wilsbeschikking uit en stichtte een klooster. Architect C.F. van Hoof nam de verbouwing voor zijn rekening en in 1902 namen 
