Het Unox-winkeltje in de Gasstraat

Reacties (39)

Paul zei op 30 mei 2018 om 10:32

Dit winkeltje ken ik nog wel. Mijn ouders kochten er in de jaren '60 o.a. leverpastei en soep in blik. Thuis werd dat blikvoer niet gebruikt, maar op vakantie in Italië wel.

Mariët Bruggeman bhic zei op 30 mei 2018 om 12:07

Wat leuk en herkenbaar, bedankt voor je reactie Paul. Eet je het zelf ook nog wel eens ?

Peter Ansems zei op 3 juni 2018 om 13:20

Ook ik herken dit winkeltje wel. In de jaren 50 ging ik er met mijn moeder wel heen. In het straatje rook het altijd een beetje vreemd en ook in de winkel hing een rare lucht die waarschijnlijk van het vlees afkwam. Mijn moeder had een kaart waarop je weekelijks een kilo ribbetjes ( butjes) voor 0,50 cent kon kopen. Deze. butjeskaart werd dan afgestempeld om te voorkomen Dat je twee kilo in de week kocht. Ook kon je er rookworst op kopen die gebroken was en daardoor niet geschikt was voor de verkoop aan de consument. Een kilo worst kostte fl. 1, 00 en ook daar van mocht je maar 1 kilo in de week kopen. Mijn moeder trok alle soorten soep van de butjes , de worst ging of in de snert of ging op je boterham.

Marilou Nillesen bhic zei op 4 juni 2018 om 10:05

Mooi beschreven, Peter, zeker in combinatie met die rare lucht die er hing. Dat is vast voor veel mensen heel herkenbaar.

Ging je moeder ook later (in de jaren zestig of zeventig) nog naar die winkel? Weet je dat ook?

Peter Ansems zei op 4 juni 2018 om 19:51

Vast wel Marilou, mijn moeder was gevoelig voor het doen van voordelige boodschappen ! Wat ik mij verder nog herinner is dat zij later in dit winkeltje ook gedeukte blikken kocht. Blikken soep, smack, knakworstjes etc. die gevallen waren tijdens het proces. De inhoud was prima maar de blikken waren onverkoopbaar in reguliere winkels.

Marilou Nillesen bhic zei op 5 juni 2018 om 10:29

Dat kan ik me voorstellen, Peter, het was in die jaren ook vaak een zaak van de tering naar de nering zetten...

Weet je dat ik lang heb gedacht dat er in de Unox-winkel uitsluitend gedeukte blikken werden verkocht? Maar dat was dus niet zo?

L.Auwens zei op 5 juli 2018 om 13:58

Oorspronkelijk was dit de Zwanenberg personeel winkel. Later na de fusie van beide vlees fabrieken werd dit de Unox winkel. De Unox [Hartog] personeelswinkel is na de fusie afgebroken. Deze stond links aan het begin van het concurrentie straatje.

Mariët Bruggeman bhic zei op 6 juli 2018 om 09:39

Bedankt voor je aanvulling bij deze foto L. Auwens. Wat leuk dat je nog weet dat dit oorspronkelijk de Zwanenberg-winkel was. Ben je er ooit zelf geweest?

L.Auwens zei op 6 juli 2018 om 12:28

Meerdere malen ben ik in deze winkel geweest. De laatste keer was ik er 2 weken voor hij gesloten werd.

Mariët Bruggeman bhic zei op 6 juli 2018 om 15:53

Dan zul je het vast wel missen! Maar gelukkig hoef je de Unox producten niet te missen :)

G.J.M.Daemen zei op 12 juli 2018 om 17:35

Dit was inderdaad de oude Zwanenburgwinkel,de een hartogwinkel(later Unox) lag een stukje verderop.
70 Jaar geleden stepte ik aan het begin van de week met een bestelbriefje naar de winkel van Zwanenburg om aan het eind van de week de bestelling op te halen.Dat leverde mij dan een kwartje op van de buurvrouw.
Het best herinner ik me de gebroken knakworst die ze verkochten,die vonden we heerlijk.Op een personeelskaart waren die heel goedkoop."
Die" butjes" was volgens mij zoiets wat we nu spareribs noemen,alleen was de
barbecue toen nog niet in gebruik.Ik heb er niet zo veel herinneringen aan.
Er kwamen veel mensen met de trein uit Nijmegen en Den Bosch om hier goedkoop vlees te kopen.
Bij de Unox-winkel kochten we alleen gedeukte blikken voor de kampeervakanties
kostten een kwartje.Ze hadden geen etiket dus zo kon het gebeuren dat je met flinke honger dacht een blik tomatensoep open te maken,bleek het andijvie te zijn.
De codes waren in het donker meestal niet te ontcijferen.

Hilde Jansma bhic zei op 17 juli 2018 om 16:04

Leuk verhaal! Dat zie je nou niet zo veel meer; dat mensen zo ver reizen om goedkoop boodschappen te kunnen doen. En blikken verkopen zonder etiket mag natuurlijk ook niet meer, al moeten dat vast vermakelijke avonden opgeleverd hebben.

Leo Auwens zei op 17 juli 2018 om 16:37

De blikken ,die men kocht hadden een code in het deksel. Bij het afrekenen kon men een lijst krijgen , met daarop de code en wat de inhoud van het blik was.
Dus men hoefde niet verrast te zijn ,of men moest bijbehorende lijst kwijt zijn.

Ria Megens zei op 2 november 2018 om 15:51

Bovenstaande verhalen zijn bij mij goed herkenbaar.Met 1 verdiender( zoals ze dat vroeger noemde) moest een gezin met 6 kinderen onderhouden worden. Dus was de winkel een hemel op aarde om worst en rijles en deuk blikken te kopen.Het was een mooie tijd. De eindjes aan elkaar knopen. En eten wat de pot schaft.

Daemen zei op 5 november 2018 om 21:38

Stond er vroeger op hoek van de gasstraat met de molenstraat niet een fritestent?

Ria Megens zei op 5 november 2018 om 21:54

Ja. Van Vos

clericus.eu zei op 5 november 2018 om 22:07

Hoi Leo Auwens, je verhaal klinkt me bekend in mijn oren.
Mijn Moeder was dus op een gegeven moment die lijst kwijt :)

Lisette Kuijper bhic zei op 6 november 2018 om 13:52

Wat leuk dat jullie zoveel in elkaars verhalen herkennen! Voor jouw moeder was het (zonder lijst) dus tóch een verrassing wat er in die blikken zat, F. Klerkx! En heeft iemand nog herinneringen aan de fritestent van Vos?

leo Auwens zei op 6 november 2018 om 14:09

De fritestent van Vos ,ook bekend als, Jas de Platte was met die van Piet Schuurmans in de oude kerkstraat en de fritestent van Sis Heeze op de hoek Nieuwe Brouwerstraat een van de eerste in Oss. Je had een fijne avond als je in die tijd geld had voor een bioscoopje en daarna een frietje . Het duurste frietje was 25 cent en 10 cent voor de mayonaise.Het goedkoopste was 10 cent en 5 cent mayonaise

Daemen zei op 6 november 2018 om 16:14

Als kinderen liepen we hunkerend voorbij die fritestent maar mochten nooit wat kopen van mijn ouders: eten op straat was niet netjes !!

Daemen zei op 6 november 2018 om 16:20

Het verhaal deed ook de rondte dat de man in de fritestent een glazen oog had dat hij 'savonds in de mayonnaise legde!!

leo auwens zei op 6 november 2018 om 17:15

De vader van de man in de fritestent had een glazen oog, hij verkocht zelfgemaakt ijs. Bovenstaand verhaal van dat oog in de mayonaise is volgens mij onzin. Het waren nette mensen die ,voor die tijd goed met de etenswaren omgingen.

Daemen zei op 7 november 2018 om 10:31

Natuurlijk was dat verhaal over het oog onzin,mensen vertelden graag bizarre verhalen in die tijd!

Lisette Kuijper bhic zei op 7 november 2018 om 14:18

Wat een leuke herinneringen! Jammer dat jullie nooit een frietje mochten kopen van jullie ouders. Nooit geweten dat eten op straat vroeger als 'niet netjes' werd bestempeld.

Het verhaal van het glazen oog is inderdaad wel héél opmerkelijk en zal vast niet berusten op de waarheid. Dat zou overigens ook niet zo fris zijn voor iedereen die een patatje met mayonaise bestelde :)

willie zei op 24 mei 2019 om 22:22

Leuke foto van dat winkeltje in betere tijden. Nu staat het er maar verloren bij met de ramen dichtgetimmerd. Zo jammer en dat terwijl het pand op de gemeentelijke monumentenlijst staat. Modelbouwvereniging heeft belangstelling in de zoektocht naar een nieuw onderkomen, maar kan geen voet tussen de deur krijgen.

willie zei op 24 mei 2019 om 23:02

L.Auwens zei op 5 juli 2018 om 13:58 uur:
Oorspronkelijk was dit de Zwanenberg personeel winkel. Later na de fusie van beide vlees fabrieken werd dit de Unox winkel. De Unox [Hartog] personeelswinkel is na de fusie afgebroken. Deze stond links aan het begin van het concurrentie straatje.

Weet iemand of er foto's zijn van de Hartog winkel?
Het pand waar hier over gesproken wordt, is in de volksmond bekend als de Unox-winkel. Wanneer werd dit actueel?

Marilou Nillesen bhic zei op 27 mei 2019 om 14:45

Bedankt Willie, voor je aanvulling op deze foto. Inderdaad jammer dat een dergelijk pand met zo'n bijzondere geschiedenis geen nieuwe invulling heeft weten te vinden. Wat betreft de vragen via het berichtje van L. Auwens, via de volgende twee links zie je welke (mogelijk relevante) foto's wie in huis hebben:

https://www.bhic.nl/memorix/images/search/?mode=gallery&view=horizontal&page=1&fq%5B%5D=search_s_plaats:%22Oss%22&fq%5B%5D=search_s_straat:%22Gasstraat%22&sort=random%7B1558947242674%7D%20asc&filterAction

https://www.bhic.nl/memorix/images/search/?mode=gallery&view=horizontal&page=1&fq%5B%5D=search_s_plaats:%22Oss%22&reverse=0&q=hartog

Maar mogelijk dat het Stadsarchief Oss nog veel meer in huis heeft - en ook meer weet over de herkomst van de Hartog- dan wel Unox-winkel. Probeer het maar eens via informatie@stadsarchiefoss.nl

Succes!

Jeroen Dekkers zei op 12 december 2020 om 05:03

Vroeger ging ik altijd met mijn moeder naar deze winkel! ik herinner me het nog zo goed, echt een stukje jeugd sentiment voor mij. al die blikken zonder labels... dat vergeet ik nooit meer. eerst snapte ik het niet, maar toen we thuis de blikken open maakten en er die heerlijke unox soep uitkwam begreep ik precies wat hier aan de hand was en wilde ik meteen weer richting die winkel. Ook kwam ik allemaal dingen tegen die ik zelf nog nooit gezien had, zoals varkens snuiten, en poten etc. dat vond ik eerst heel vreemd, totdat ik samen met mijn opa erwtensoep ging maken :) Als kleine jongen hoopte ik iedere week als we gingen dat er wat bierbommetjes verkeerd waren gegaan, och wat at ik die graag, en nu nog maar helaas.... ik woon inmiddels niet meer in oss, maar door al deze verhalen en herinneringen krijg ik echt heel erg heimwee... Bouwman op dn heuvel... het Juffie met de spikkelmayonaise en die heerlijke gehaktballen en niet te vergeten het ijs... al met al jammer dat dit soort dingen die voor mij Oss mijn stadje maken verdwijnen. het doet pijn in mijn hart... en wat mis ik het toch, maar het leven gaat door en dingen verdwijnen nu eenmaal. Oss is en blijft mijn hart, hier ben ik opgegroeid en hier ga ik ooit oud worden. Gelukkig zijn er nog een aantal dingen over uit mijn jeugd!

Marilou Nillesen bhic zei op 12 december 2020 om 20:07

Mooi beschreven, Jeroen, ik denk dat heel wat Ossenaren het winkeltje - met jou - nog steeds missen. Wat mooi dat je zulke warme herinneringen hebt aan de stad waar je bent opgegroeid. In welke jaren (ongeveer) woonde je in Oss?

Jeroen zei op 12 december 2020 om 20:46

Ik ben geboren in 87 en heb daar gewoond tot 2008. Dus heb daar heel wat leuke mooie herinneringen.

Marilou Nillesen bhic zei op 14 december 2020 om 08:28

Dat kan ik me voorstellen, Jeroen. Je weet het in ieder geval heel treffend te verwoorden.
Bedankt voor je reactie.

Ton vos zei op 27 december 2020 om 13:06

Is de winkel op de foto niet de winkel van Zwanenberg? De Unox winkel was toch om het hoekje en had de ingang in een hoek van de winkel.

Marilou Nillesen bhic zei op 28 december 2020 om 14:22

Hallo Ton, je hebt wel enigszins gelijk hoor.

Dit maak ik op uit één van de eerdere reacties op dit verhaal van L.Auwens: "Oorspronkelijk was dit de Zwanenberg personeel winkel. Later na de fusie van beide vlees fabrieken werd dit de Unox winkel. De Unox [Hartog] personeelswinkel is na de fusie afgebroken. Deze stond links aan het begin van het concurrentie straatje."

Rob van Bergen zei op 17 augustus 2021 om 19:52

Het winkeltje op de foto is inderdaad de oude Zwanenberg winkel.
De Unox winkel stond iets meer naar links op de foto net aan het begin van de toenmalige Gasstraat. Ik weet nog dat onze toenmalige buurman in de jaren 60/70 als winkelchef daar werkzaam was. Hij bracht de zakken met "butjes" gewoon voor ons mee.
Later, toen ik bij "Den Hartog" vakantiewerk in de verzendloods deed werd me duidelijk waar al die gedeukte blikken in de personeelswinkel vandaan kwamen.........

Jas en Truus Vos, "de Platte", hadden begin jaren 70 een goed lopende friettent. De eerste lokatie was eigenlijk in het verlengde van de huidige Ties van Eschlaan. Later zijn ze verhuisd naar een plekje er schuin tegenover naast Hotel van Alem aan de andere kant van de spoorlijn.
Ik weet wel dat het er altijd druk was. Heel veel bestellingen van de fabrieken en vooral ook 's-nachts werd er veel gehaald door personeel wat nachtdienst draaide. De Platte was immers altijd open..... ook de politie was een goeie klant, zeker als het ging om de zelfgemaakte slaatjes die uit een afwasteiltje zo op een papieren schaaltje werden geschept, beetje mayo erover....heerlijk!!
Toendestijds was ik lid van de Hartog fanfare en als we na een optreden midden in de nacht aankwamen bij café Wittenberg gingen we daarna met een groepje altijd nog even naar de platte....
Ik weet niet hoe lang het nog bestaan heeft maar het was wel heel bijzonder.

Lisette Kuijper bhic zei op 18 augustus 2021 om 12:19

Wat een interessante verhalen, Rob! Bedankt voor je uitgebreide reactie. Vooral je herinneringen aan de friettent 'de Platte' vind ik erg bijzonder. Kwamen Jan en Truus eigenlijk nog wel aan rusten toe als er zelfs 's nachts een frietje gehaald kon worden? Of wisselden ze elkaar misschien af in een soort ploegendienst? ;)

Elly Bettgens6 zei op 25 oktober 2022 om 20:26

Wie weet
Wie de eigenaar is van de Unox winkel is

Lisette Kuijper bhic zei op 27 oktober 2022 om 12:36

Bedankt voor je vraag, Elly! Hopelijk zijn er hier Ossenaren die zich de eigenaar nog kunnen herinneren.

Stef van den Ackerbroeck zei op 29 april 2023 om 09:31

Mijn vader heeft er 45 jaar gewerkt. En inderdaad zijn bonnen kocht hij daar op. Wij wonen in België. Hij was elke dag 12 uur onderweg.

Marilou Nillesen bhic zei op 29 april 2023 om 16:36

Dag Stef, bedankt voor je berichtje! Even voor de zekerheid: woonden jullie ook in België - al die 45 jaar dat je vader daar heeft gewerkt? En nooit overwogen te verhuizen of van werk te veranderen; weet je soms of die gedachte wel heeft gespeeld?