Al sinds de middeleeuwen voeren veerbootjes over de Eendracht tussen Nieuw-Vossemeer en Tholen. In 1973 maakte een vaste brug tussen Nieuw- en Oud-Vossemeer een einde aan de eeuwenoude veerverbinding.
Het veerrecht is vanaf 1410 in handen geweest van de heren van de ambachtsheerlijkheid Oud en Nieuwe Vossemeer en Vrijberghe. In de loop der jaren hebben op verschillende plaatsen in het gebied veren gevaren. In 1567, kort na de inpoldering van Nieuw-Vossemeer, werd hier een nieuw veer ingesteld. Ter onderscheid van het oude veer bij Botshoofd, dat enkele kilometers zuidelijker over de Eendracht voer, werd deze verbinding het “Nieuw Veer” genoemd.
Tot begin achttiende eeuw vormde het veer van Botshoofd de belangrijkste verbinding tussen de dorpen Nieuw- en Oud-Vossemeer, daarna kreeg het Nieuw Veer de overhand. Het veer van Botshoofd bleef nog voorbestaan tot 1886, toen het werd opgeheven omdat er geen nieuwe pachter kon worden gevonden.
Het Nieuw Veer daarentegen floreerde. Pachters als Hendrik La Rooy (1804), zijn schoonzoon Willem de Graaf (1830), Pieter Cornelis Heijblom (1862) en Jacob Dingeman Quist (1889) voeren dag in dag uit, jaar in jaar uit heen en weer. Wanneer de Eendracht was dichtgevroren, moest de veerman een pad uitzetten door planken te leggen en as te strooien, zodat passagiers – onder begeleiding van de veerman - te voet konden oversteken.
Eind jaren zestig begonnen plannen voor een vaste oeververbinding vaste vorm te krijgen en begin jaren 1970 kwam er enkele honderden meters noord-westelijk van het veer een brug. Door de verbreding van de Eendracht in het kader van de verbetering van de Rijn-Scheldeverbinding deed het veer al zo’n tien minuten langer over de overtocht, waardoor de frequentie afnam en de wachttijden groeiden. Veel automobilisten reden daarom liever een eind om.
ingestuurd door Jan Versluys
Met dalende opbrengsten en de opheffing in zicht had de pachter van het veer weinig animo om nog te investeren. Op 28 februari 1973 was het dan ook opeens over: de as waarover de trekkabel van de 74-jarige pont liep, sloeg plotseling krom. Reparatie was zo duur, dat de pont nooit meer heeft gevaren.
Een vlet van Rijkswaterstaat heeft nog enkele weken fietsers en voetgangers overgezet. Daarna was er in afwachting van de opening van de brug enkele maanden geen directe verbinding meer. Technische problemen aan de nieuwe brug zorgden er bovendien voor dat pas vanaf november 1973 fietsers en voetgangers gebruik konden maken van de brug. Automobilisten moesten daarvoor nog tot april 1974 wachten.
heb nog van het veer gebruik gemaakt.via de oude thoolse brug weg op de fiets vanuit roosendaal.was een van mijn eerste ontdekkingsreizen op defiets.was nog in de periode toen ik nog naar school ging jammer dat veel van die veerdiensten in de loop van de jaren zijn comen te vervallen.
Henk Buijks, namens BHIC
bhiczei op 19 maart 2012 om 10:57
Bij jullie in Zuidwest-Nederland wel, @Johan, maar als je nog 'ns van 'n veer gebruik wilt maken, kom dan gezellig naar het rivierengebied, bijvoorbeeld de Brabantse Maasoevers. Daar zijn er nog heel wat!
johanneelen
zei op 19 maart 2012 om 11:17
inderdaad.in het rivieren gebied heb je nog diverse veerverbindingen.maar in de zeeuwse wateren zijn door aanleg van dammen en bruggen vele veren verdwenen.delaatste waren de psd boten op kruiningen-perkpolder en vlissingen breskens.op de laatste vaart nog een fiets-voet veer.
Jan Versluys.
zei op 18 januari 2021 om 12:22
In de jaren 60 van de vorige eeuw ging ik op de fiets van Oud-Vossemeer naar Dordrecht. Daar zat ik op de P.A. Om gemakkelijk in Steenbergen te komen en vandaar naar de brug over het Hollands Diep, reed ik via Nieuw-Vossemeer. Je hoefde toen niet meer de veerman te helpen met het trekken aan de kabel want er was een motor aan boord.
De overzet kaartjes heb ik nog steeds!
Marilou Nillesen
bhiczei op 18 januari 2021 om 14:56
Hee dat is bijzonder, Jan, dat je die kaartjes nog hebt! Als je het leuk vindt (wij vinden dat sowieso leuk), dan kun je een afbeelding daarvan mailen naar info@bhic.nl ovv veer vossemeer, en dan plaats ik ze erbij. Dat zou een leuke aanvulling zijn!
Bedankt voor je leuke bericht!
Marilou Nillesen
bhiczei op 18 januari 2021 om 20:23
Bedankt voor het opsturen, Jan, de kaartjes zijn aan het verhaal toegevoegd.
Het veerrecht is vanaf 1410 in handen geweest van de heren van de ambachtsheerlijkheid Oud en Nieuwe Vossemeer en Vrijberghe. In de loop der jaren hebben op verschillende plaatsen in het gebied veren gevaren. In 1567, kort na de inpoldering van Nieuw-Vossemeer, werd hier een nieuw veer ingesteld. Ter onderscheid van het oude veer bij Botshoofd, dat enkele kilometers zuidelijker over de Eendracht voer, werd deze verbinding het “Nieuw Veer” genoemd.
Het Nieuw Veer daarentegen floreerde. Pachters als Hendrik La Rooy (1804), zijn schoonzoon Willem de Graaf (1830), Pieter Cornelis Heijblom (1862) en Jacob Dingeman Quist (1889) voeren dag in dag uit, jaar in jaar uit heen en weer. Wanneer de Eendracht was dichtgevroren, moest de veerman een pad uitzetten door planken te leggen en as te strooien, zodat passagiers – onder begeleiding van de veerman - te voet konden oversteken.
Eind jaren zestig begonnen plannen voor een vaste oeververbinding vaste vorm te krijgen en begin jaren 1970 kwam er enkele honderden meters noord-westelijk van het veer 
Een vlet van Rijkswaterstaat heeft nog enkele weken fietsers en voetgangers overgezet. Daarna was er in afwachting van de opening van de brug enkele maanden geen directe verbinding meer. Technische problemen aan de nieuwe brug zorgden er bovendien voor dat pas vanaf november 1973 fietsers en voetgangers gebruik konden maken van de brug. Automobilisten moesten daarvoor nog tot april 1974 wachten.
