Het verhaal van Sjef Schoenmakers

Ik sprak hem op dinsdag 7 augustus 2012. Hij vertelde me dat het aan het einde van de oorlog is gebeurd, een paar weken voor de invasie in Normandië, op een nacht rond een uur of vijf.

Hoe of waar het vliegtuig vandaan kwam of waar het naar toeging, weet hij niet. Maar het was een Engels vliegtuig met zeven of acht personen erin. Het moet ergens vanaf de “Buikheide” door Duits afweergeschut zijn geraakt en in het bos “het Broek” neergekomen.

Maar, zo vertelde Sjef verder, de onderdelen, zoals de motoren en allerlei brokstukken lagen over honderden meter verspreid over het land en door het bos. De kratergaten waar de motoren terecht zijn gekomen, zouden nog steeds te zien zijn in de bosrand, op zo’n 40 á 50 meter van de Beerze.

Van de bemanningsleden zijn er zeker vijf direct omgekomen toen het toestel neerstortte. Sjef dacht dat er drie overlevenden waren, van wie er één een gebroken been had. Die is bij de politie in Middelbeers terechtgekomen, al wist Sjef niet hoe hij daar gekomen was. De andere twee zijn langs de huizen bij Sjef getrokken in de hoop dat ze een onderduikadres zouden kunnen vinden.

Bij de buren van Sjef hebben ze stilletjes aangeklopt (stilletjes omdat ze niet wilden dat er honden gingen blaffen terwijl de Duitsers natuurlijk al onderweg waren naar het neergestorte vliegtuig).

Maar deze mensen (familie Luyten) waren natuurlijk ook geschrokken en dachten dat het Duitsers waren. Dus er werd niet op het geklop gereageerd. Sjef denkt dat ze ook bij hun thuis hebben aangeklopt, maar dat kan hij zich niet meer goed herinneren. Hij heeft van horen zeggen dat er iemand is geweest die deze twee vliegeniers heeft ondergebracht bij de familie Van Kruiswijk in Westelbeers.

De Duitsers waren al snel ter plekke, vanaf hun legering op de Buikheide. Waarschijnlijk was het een sectie, want het ging om ongeveer acht á tien man. Die kwamen kijken waar het was neergekomen en of er nog overlevenden waren die ze gevangen konden nemen. Dit was zeker het geval, maar die overlevenden waren al gevlogen. Dus werd heel de buurt uitgekamd.

Zo ook bij Sjef thuis op zolder en in alle hoeken en gaten. Er werd niemand gevonden. Maar bij Sjef zaten wel degelijk twee mensen ondergedoken, van wie er een is gevlucht, omdat de grond hem te heet onder zijn voeten werd met al die Duitsers. Wie deze twee personen waren, weet ik niet.

De Duitsers hebben ongeveer drie weken bij Sjef in de schuur geleefd om het vliegtuigwrak te bewaken.