
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
De Staai was vernoemd naar de vroegere doorwaadbare plaats in Maas. Midden op de weidse uiterwaarden stond weleer dit massale gebouw, statig en majestueus op een heuvel gebouwd, decoratief geflankeerd door eeuwenoude linde- en notenbomen. Hoe hoog het pand lag bleek uit het feit dat bij hoge waterstanden de herberg hiervan geen last werd ondervonden.
Men wist zich nog te herinneren dat bij hoge waterstand brand ontstond. De inwoners lukte het om met boten de brand te bedwingen waarbij alleen het dak schade opliep.
In grote omtrek had dit gebouw een grote vermaardheid waar sinds mensenheugenis driemaal per jaar de grote verpachtingen plaats hadden. Hier namen honderden mensen deel aan.
Door zijn idyllische ligging met een prachtig land- en maaszicht had het in vooral de zomertijd een grote aantrekkingskracht. Vanaf het terras zag men dan aan de ene kant honderden runderen grazen en aan de andere kant voorbijvarende schepen. Vele vakantiereizigers prefereerde dit plekje.
Het veerhuis had een oude traditie dat de eigenaar verplichte de inwoners van Neerloon gratis overtocht te bezorgen over de rivier. Als vergoeding kreeg de eigenaar een bijdrage uit een tiend en later wat rente van de afkoopsom. Het gebouw is in eigendom en exploitatie van meerdere geslachten Mathijssen geweest.
In 1937 is dit karakteristieke gebouw geofferd aan het toenmalige streekbelang. Een ruïne van hout en steen wees nog even de plaats waar velen hun vrije uren kwamen doorbrengen. Nu stroomt er de Maas met zijn veelal rustige golfslag. Maar om dit te bewonderen moet je sindsdien op het terras van andere herbergen of veerhuizen vertoeven.
Bron: Provinciale Noordbrabantsche en ’s Hertogenbosche Courant, 3 december 1937