In 1984 heeft Pau van Bezooijen zijn herinneringen opgeschreven: dan hoor en dan zie en dan beleef ik nog in gedachten al de facetten die ik gehoord en gezien heb als jongen van tien tot vijftien jaar.
"Ik wil beginnen met neer te schrijven dat de vrijheid een duur verkregen goed is en een kostelijk bezit”, begint zijn relaas. Van Bezooijen schrijft niet een bevrijdingsgeschiedenis van West-Brabant maar “hoe een schooljongen de oorlog beleefde en ook de bevrijding uiteraard.”
’s Morgen vroeg om 6 uur 10 mei 1940 werd ik gewekt door een vreemd geluid. Het leek wel het dreunen van een naderend onweer, maar het waren zo bleek later, vliegtuigen. Pau van Bezooijen beschrijft op indrukwekkende wijze hoe hij met zijn ouders naar een ver familielid in Oud-Gastel vlucht. Maar ook dat hij al die drukte prachtig vond en al snel nieuwe vriendjes maakt.
En alsof je er zelf bij bent, zo tekent Van Bezooijen, zijn herinneringen op. Aan de vele Duitse troepen, aan de onderduikers en razzia’s, de angst en uiteindelijk de bevrijding. “Toen het licht werd, waren we echt bevrijd, maar zag het er alles verwoest uit.”
Lees het volledige relaas van Pau van Bezooijen door hier te klikken.
