‘Er zijn groote moeielijkheden geweest tusschen den burgemeester en het Raadslid Geurts; na eene raadsvergadering had de burgemeester – die veel temperament heeft – Geurts beleedigd.’
Beledigd? Dat niet alleen. De burgemeester had hem zelfs beschuldigd. De commissaris der Koningin schreef over de ‘moeielijkheden’ tussen burgemeester G.H.J. Rieter (1866-1950) en raadslid Jos Geurts (1866-1935) na zijn werkbezoek aan Maashees en Overloon, op 2 juni 1922.
Rieter kwam in 1901 uit Meerlo naar Maashees om daar burgemeester te worden. Misschien klopten de geruchten, die later in een krant werden afgedrukt, dat ook Jos Geurts uit Maashees wel burgemeester had willen worden. Feit is dat beide mannen niet met elkaar konden opschieten. Vanaf 1908, toen Geurts lid van de gemeenteraad werd, kwamen beide temperamenten geregeld in de raadzaal met elkaar in botsing.
Op dinsdagmorgen 23 augustus 1921 bereikt de vijandschap tussen de twee een dieptepunt tijdens de rondvraag. De burgemeester steekt eerder die ochtend de lont in het kruitvat. Aan de orde is een rechtszaak die de gemeente heeft aangespannen tegen een inwoner omdat er onenigheid is over de aankoop van een stuk grond. Rieter beschuldigt een niet met name genoemd raadslid ervan achter de rug van de raad om te heulen met die inwoner. Geurts – iedereen weet wie de burgemeester bedoelt - bijt op zijn tong en wacht tot de rondvraag. Dan vraagt hij Rieter of die wil vertellen wie dat raadslid dan wel is. Rieter: “Dat ben jij.”
Geurts zegt dat de burgemeester hem al twintig jaar dwars zit, dat Rieter hem haat en tegenwerkt en hij daagt de burgemeester uit in een openbaar debat over de beschuldigingen te praten. Voor de temperamentvolle burgemeester is de maat vol. Hij beschuldigt Geurts ervan dat hij twist en tweedracht zaait, dat hij brieven naar de regering heeft gestuurd waarin hij onder meer de burgemeester verdacht maakt. Ook zou Geurts zijn positie als voorzitter van de Boerenbond misbruiken door extra gewin te krijgen bij de handel in vee ten nadeel van armlastigen in de gemeente. “Je bent het niet waard dat ze je met de rug aankijken”, zo voegt de boze burgemeester het raadslid toe. Ten slotte beschuldigt hij Geurts ervan een paar jaar geleden mais te hebben gesmokkeld. Hij eindigt zijn tirade met een voorstel aan de raad om Geurts voortaan te verbieden over gemeentegrond te gaan als die naar zijn weiland wil. De raad stemt in en voortaan moet Geurts een uur omrijden.
Het woedende raadslid stapt naar de rechter. Een paar maanden later worden burgemeester, wethouders en alle raadsleden naar de rechtbank geroepen voor verhoor. Daarna volgt een rechtszitting die gunstig uitpakt voor de burgemeester. Rieter erkent dat hij de beschuldigingen heeft geuit, maar getuigen verklaren dat Geurts wel degelijk bekendstond als smokkelaar. De burgemeester wordt vrijgesproken. Bij zijn afscheid in 1934 wordt hij geprezen voor de wijze waarop hij Maashees en Overloon welvaart heeft gebracht. Als Jos Geurts een jaar later overlijdt, hij is dan kassier van de Boerenleenbank, wordt ook hij geprezen voor alles wat hij in verschillende functies voor de gemeenschap heeft betekend. Twee temperamentvolle kemphanen verlaten de arena.
Illustratie
Burgemeester Rieter bij de ingebruikname van het elektrisch net in Maashees, 1934 (coll. BHIC, fotonr. MAA0055, uitsnede)
Dit verhaal verscheen eerder in Dagblad De Gelderlander.
Bekijk hier alle verhalen in de serie Hoog Bezoek
