In Hoog Bezoek belicht De Gelderlander de periode 1895-1928 aan de hand van de werkbezoeken van commissaris van de Koningin Van Voorst tot Voorst. In samenwerking met het Brabants Historisch Informatie Centrum. Vandaag aflevering 37: dokter Kanters.
Als de commissaris der Koningin op 6 april 1909 de toenmalige gemeente Gassel bezoekt, krijgt hij van burgemeester en wethouders te horen dat er een nieuwe dokter is benoemd voor de behandeling van arme Gasselnaren. Dat is de Graafse geneesheer Adrianus Kanters (1883-1966). Op zich lijken de bestuurders van Gassel wel tevreden met de dokter. Maar hij schrijft zulke hoge rekeningen…
Een dag eerder was de commissaris in Velp en daar waren ze vol lof over de nieuwe geneesheer. Dat zal zo blijven ook. Tien jaar later noteert de commissaris nog steeds in lovende bewoordingen over de dokter: Dr. Kanters is leider van de gemeentelijke distributie in Grave; hij doet dat kosteloos, alleen om zich verdienstelijk te maken.
Adrianus Johannes Kanters, geboren in Dongen, vestigt zich in juli 1907 in Grave. De jonge huisarts ontpopt zich niet alleen als een kundig arts, maar ook als een sociaal denkende geneesheer die de vooruitgang omarmt. Die opvattingen brengen hem al snel in conflict met de regenten van het Sint Elisabethgasthuis in Grave. Die accepteren niet zomaar elke patiënt die de dokter wil laten opnemen. In een brief vraagt hij het ziekenhuisbestuur om geen verschil te maken tussen arme en welgestelde patiënten. Als het gasthuis het spaarbankboekje van een verpleegde patiënte niet wil teruggeven, komt hij voor de vrouw in kwestie op. Tot 1921, het jaar wanneer Kanters zelf lid wordt van het regentencollege, duurt het gesteggel voort.
De moderne arts is een van de eersten in het Land van Cuijk die een automobiel aanschaft. Op de treeplank bindt hij een fiets want de dokter bemerkt al snel dat nog lang niet alle weggetjes in de ommelanden van Grave geschikt zijn voor zo’n modern voertuig. Volgens sommigen neemt de dokter bij voorkeur de kortste weg. Als dat door een korenveld is, dan moet dat maar.
In 1949 gaat hij met pensioen en in 1966 overlijdt hij op 82-jarige leeftijd.
In het boek Van boerendorp naar burgerdorp van Ton Cruysen en Tiny School lezen we dat dokter Kanters dé dokter in Reek is.
Foto
Dr. Kanters (foto: Fotostudio J. Smeets, BHIC fotonr. 1907-006421)
Huisarts Kanters in zijn Oryx, c. 1910 (BHIC, Beeldcollectie Ton Cruijsen nr. 1903-001138)
Dit verhaal verscheen eerder in dagblad De Gelderlander.
Het is weliswaar geen familie van mij maar wat mij opvalt zijn de doopnamen Adrianus Johannes Maria. Mijn broer geboren in 1963 heeft maar Adrianus Johannes Petrus Maria. Bijna naamgenoot dus.
Marilou Nillesen
bhiczei op 27 maart 2020 om 19:40
Nou, dat komt inderdaad dicht bij elkaar! Kwamen jullie ook uit dezelfde hoek toevallig? (Grave/Reek)
Hans van Dijk
zei op 13 januari 2021 om 05:41
Mijn overgrootvader. Heel mooi om her en der verhalen over zijn leven terug te lezen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 13 januari 2021 om 10:31
Ah bijzonder Hans! Als je zelf nog verhalen of herinneringen hebt over je overgrootvader, dan horen we dit hier graag. Heel graag zelfs.
Een dag eerder was de commissaris in Velp en daar waren ze vol lof over de nieuwe geneesheer. Dat zal zo blijven ook. Tien jaar later noteert de commissaris nog steeds in lovende bewoordingen over de dokter: Dr. Kanters is leider van de gemeentelijke distributie in Grave; hij doet dat kosteloos, alleen om zich verdienstelijk te maken.
De moderne arts is een van de eersten in het Land van Cuijk die een 
