Als het gebied rond ’s-Hertogenbosch in de herfst- en wintermaanden onder water liep, trad een aantal veerdiensten in werking, onder andere een veer naar Deuteren.
Verbinding: Den Bosch-Deuteren
Waterweg: het overstroomde gebied tussen Den Bosch en Deuteren
Type veer : vrijvarend
Het was het Bossche stadsbestuur dat dit veer steeds voor een periode van zes of twaalf jaar verpachtte aan een groep van Bossche en Deuterse schippers. Uit het verzoek van Willem van den Hurck en Corstiaen van Doere uit 1711 om “int Dueters veer mede te moghe vare” blijkt wel dat de functie van veerman toen ook iets was om na te streven.
Het Deuterse veer mocht alleen varen onder bijzondere voorwaarden, namelijk als de weg tussen Deuteren en Vlijmen nog wel (of al weer) berijdbaar was, maar de weg tussen Deuteren en Den Bosch nog onder water stond. Want als ook de weg tussen Deuteren en Vlijmen blank stond, trad namelijk het veer tussen Den Bosch en Vlijmen in werking.
Om problemen rond deze bepaling te voorkomen was er op de straatweg buiten de Sint-Janspoort een stenen pegel geplaatst. Wanneer die pegel nog zichtbaar was, voer het Deuterse veer. Was hij geheel ondergelopen, dan was het de beurt aan het Vlijmense veer.
De pachters van het Deuterse veer namen de verplichting op zich om de straatweg tussen de Sint-Janspoort en de Bossche sloot te onderhouden. Het Bossche stadsbestuur beloofde op zijn beurt er bij Vlijmen op aan te dringen het weggedeelte van de Bossche Sloot tot Vlijmen in goede staat te houden.
Er werd slechts gevaren met schuiten die door het Bossche stadsbestuur goedgekeurd waren. De veerman en zijn personeel – alleen “bequame manspersonen” en geen kinderen – mochten een enkele passagier een stuiver vragen voor de overtocht. Zette hij er meer tegelijk over, dan leverde dat een halve stuiver per persoon op. Bij onstuimig weer mocht dubbel tarief worden gerekend.
De winterse wateroverlast tussen Den Bosch en Vlijmen kwam tot in de twintigste eeuw voor. Zo lezen we in de krant van 10 maart 1906: “Men schrijft uit den Bosch: Als het water nog enkele centimeters wast, zal ook de communicatie met Vlijmen alleen maar per spoor kunnen worden onderhouden; het staat thans aan weerskanten tot de kruin van den gewonen rijweg en alle boerderijtjes van Groot- en Klein-Deuteren liggen op eilandjes.”
Om problemen rond deze bepaling te voorkomen was er op de straatweg buiten de Sint-Janspoort een stenen pegel geplaatst. Wanneer die pegel nog zichtbaar was, voer het Deuterse veer. Was hij geheel ondergelopen, dan was het de beurt aan het Vlijmense veer.
De winterse wateroverlast tussen Den Bosch en Vlijmen kwam tot in de twintigste eeuw voor. Zo lezen we in de krant van 10 maart 1906: “Men schrijft uit den Bosch: Als het water nog enkele centimeters wast, zal ook de communicatie met Vlijmen alleen maar per spoor kunnen worden onderhouden; het staat thans aan weerskanten tot de kruin van den gewonen rijweg en alle boerderijtjes van Groot- en Klein-Deuteren liggen op eilandjes.”
