Kardinaal Willem van Enckevoirt had in 1531 het Apostelhuis gesticht, een onderkomen voor twaalf arme mannen. Na de dood van de laatste Van Enckevoirt ging de pastoor voor het Apostelhuis zorgen. Maar pastoor Reinier Vissers kreeg te maken met een enorm geslonken fonds.
Hij zamelde geld in voor de bouw van een nieuw huis voor oude mannen, voor scholen en een zusterhuis. Met de overgebleven fondsen van de familie Van Enckevoirt kwamen klooster, kapel, school en apostelhuis in 1874 in één gebouw tegenover de pastorie.
Acht zusters Franciscanessen van Oirschot vestigden zich 28 november in de nieuwe gebouwen en stichtten er een ‘taalschool’. Omdat de mannen echter liever bij particulieren wilden blijven wonen, stond het gasthuis zes jaar leeg. Daarna namen de zusters de zorg voor oude mannen over.
De ouderenzorg kwam pas echt op gang, nadat in 1909 het huis van M. Verbruggen kon worden aangekocht, dat een jaar later grondig werd verbouwd. Ze kreeg in 1924 een nieuwe impuls toen de congregatie onafhankelijk werd van het kerkbestuur.
In 1932 namen de zusters ook de gebouwen en grond van het kerkbestuur over. Er kwam een nieuw klooster met kapel en een gasthuis naar ontwerp van architect F.J. Vervest uit Eindhoven. Vanaf dat jaar draagt het gebouw de naam Huize Bethanië.
In de oorlogsjaren namen Duitse militairen het huis in gebruik. Na de bevrijding van Mierlo op 21 september 1944 werd hier het hoofdkwartier van het achtste Britse legerkorps ondergebracht en is het gebouw tijdelijk bewoond door onder andere veldmaarschalk Montgomery. Het pand werd in het laatste oorlogsjaar gebruikt voor opvang van meer dan achthonderd vluchtelingen.
In 1963 volgde een grondige verbouwing en in 1974 is het klooster bij het bejaardencentrum getrokken. Slechts een klein gedeelte van de voorgevel bleef behouden. De zusters verhuisden naar woningen in het dorp. De communiteit is officieel in 1999 opgeheven. Later werd hier het Medisch Centrum gevestigd. De gebouwen werden afgebroken om plaats te maken voor woonzorgcentrum Hof van Bethanië.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
Foto: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, fotonummer 17353
De ouderenzorg kwam pas echt op gang, nadat in 1909 het huis van M. Verbruggen kon worden aangekocht, dat een jaar later grondig werd verbouwd. Ze kreeg in 1924 een nieuwe impuls toen de congregatie onafhankelijk werd van het kerkbestuur.
