Op de foto met ome Jan: dit ben ik met mijn ome Jan rond 1938. Ome Jan Terburg was in dienst bij het “paardenvolk", gelegerd in de “Nieuwe Alexander” in Den Haag. Hij was daar toen de oorlog uitbrak.
Ome Jan vertelde later: “Op 10 mei stonden wij, een groepje militairen met de kolonel, naar de Duitse vliegtuigen te kijken. De kolonel, je weet wel, zo’n gepensioneerde haas”, zei ome Jan, “stond daar met zijn stok in de lucht te prikken en een soort college over de oorlog te geven.”
Ik kon het me levendig voorstellen. Toeval wil dat ik in 1960 in diezelfde kazerne gelegerd was.
Het speelt zich wel niet af in Brabant, maar hier zie je hoe een dienstplichtige Brabantse jongen het toch nog “ver kan schoppen” in het leger. Ik deed dienst als telexist op het hoofdkwartier. Dat was gevestigd in de bunker die Seyss-Inquart in de oorlog had laten bouwen. In de voetsporen van Seyss-Inquart, zou je kunnen zeggen.
Hij heeft het er niet levend afgebracht; ik wel. Het ding staat nu te koop. Regelmatig moest ik naar de Julianakazerne daar in de buurt, voor het onderhoud van de telexmachine daar. Dan zag je soms nog eens een echte generaal! (Zo zie je maar hoe het zien van een foto je gedachten doen afdwalen!)
Die foto ken ik wel Ton, maar het verhaal niet,
Is dit bij de tuinmuur van de pastorietuin naast ons in de Grotestraat?
Ik herken die trapjes niet waar ome Jan op staat.
btw..hij was mijn peetoom en daar was ik aardig trots op want hij woonde met peettante Roos helemaal in Rotterdam.
Ton van Riet
zei op 8 februari 2019 om 20:54
Dat trapje was links achter in de tuin. Die deur die ik overigens nooit open heb gezien, gaf toegang tot de tuin van de pastorie en misschien verder naar de kerk. Ik meen ooit gehoord te hebben dat in "ons" huis ooit een kapelaan gewoond zou hebben, maar in ieder geval een koster. Die kon dan mooi achterom.
Maar ik kan me vergissen.
Rini de Groot
zei op 8 februari 2019 om 21:05
Ton, toeval bestaat niet m,n Vader (1891) was gelegerd in de Chassé kazerne van Breda. Ik in de Seeligkazerne na de rekruut tijd naar de Klooster- waarbij wachtlopen op de Chassé kazerne.
Mariette
zei op 8 februari 2019 om 22:00
p.s.
Ton ik weet natuurlijk wel dat jij als dienstplichtige telexist was etc.
Het was erg saai bij ons thuis toen Jij en Ad en Jan alle drie tegelijk in dienst moesten! Als vierde kind had ik natuurlijk broederdienst..
Ton van Riet
zei op 8 februari 2019 om 22:13
Ja Rini, de wereld is maar klein en Nederland nog kleiner.
ton van Riet
zei op 8 februari 2019 om 22:18
En dat voor 1.25 GULDEN per dag, Mariette. Je raakte daarmee wel verslaafd aan gevulde koeken.
Ton van Riet
zei op 9 februari 2019 om 13:46
Rini ben jij nog wel eens op herhaling geweest?
Rini.
zei op 9 februari 2019 om 21:09
Nee Ton, ik was van 56-4 en ben febr. '58 afgezwaaid in de jaren zestig kreeg ik bericht m'n plunjezak met van Gend & Loos op te sturen.
Ton van Riet, Gemert
zei op 9 februari 2019 om 21:43
Rini, ik dus ook niet. Ik ben 59-1, afgezwaaid in 1960. De inhoud van mijn plunjezak werd al gauw door mijn moeder in gebruik genomen. Het restje moest ik op een keer afgeven op het station in Cuijk. Veel was er niet van over, ik heb nooit een reactie gehad. Hier heb ik nog wat bestek waarop aan de achterkant PSU staat. Maar ik kan me niet meer herinneren of die uit de plunjezak kwamen.
Rini.
zei op 9 februari 2019 om 21:49
PSU betekende Persoonlijke Uitrusting. 'n Week na de inlijving was een soldaat z'n bestek kwijt men vroeg naar een herkenningsteken. Ja zij die op de achterkant stonden de letters: 'PSU'
Ton van Riet
zei op 9 februari 2019 om 22:26
Ja, van die letters weet ik wel. Maar mijn broers zijn ook in dienst geweest. Een op de kruiser "Zeven Provincien" en een in Nieuw-Guinea als marinier. Misschien was het bestek van hen.
